Czy Syzyfowe Prace powinny pozostać lekturą obowiązkową?

Powieść Stefana Żeromskiego pt. „Syzyfowe prace” powinna pozostać lekturą obowiązkową. Moją tezę poprę szeregiem argumentów.

Po pierwsze książka ta pozwala nam zrozumieć sytuację narodu polskiego w latach 1874-1886. Był to niezwykle ciężki okres dla polskości, ponieważ nie każdemu chciało się o nią walczyć. Niektórzy po prostu poddawali się rusyfikacji. Na szczęście nasza narodowa waleczność nie pozwoliła nam zapominać o patriotyzmie.

Po drugie poznajemy życie młodzieży polskiej w okresie nasilenia rusyfikacji. Mogliśmy podziwiać postać Zygiera i Radka, którzy od najmłodszych lat byli przykładnymi Polakami. Przeciwstawiali się oni Rosjanom, choć było to niebezpieczne. Chłopcy ci wywierali pozytywny wpływ na młodzież klerykowską. Dzięki temu zaczynała ona myśleć samodzielnie, a nie według narzuconych przez Rosjan wytycznych.

Po trzecie powieść pozwala zrozumieć znaczenie polskiej poezji powstańczej, która była siłą duchową w okresie niewoli. Pobudzała młodzież do walki o najdroższe skarby narodowe – o polskość i wolność.

Po czwarte dzięki lekturze poznajemy postawę Żeromskiego jako pisarza patrioty. Przedstawił on w „Syzyfowych pracach” bardzo realistycznie i obrazowo życie młodzieży i społeczeństwa polskiego. Nienawidził on rusyfikatorów, jednakże nie wpłynęło to na czystość przekazu. Ukazał piękno ojczystej przyrody. Zawsze towarzyszyła ona przeżyciom i wzruszeniom bohaterów. Zastosował w powieści piękną prozę poetycką. Dzięki emocjonalnym epitetom i obrazowym porównaniom można było jeszcze lepiej wczuć się w rolę bohaterów.

Czy można nie wierzyć w słuszność tego, że „Syzyfowe prace” powinny pozostać lekturą obowiązkową? Uważam, że przedstawione argumenty nie dają ku temu podstaw.