Charakterystyka Karola Wielkiego

Karol Wielki to jeden z bohaterów utworu „Pieśń o Rolandzie” ale także autentyczny władca Franków.

Cesarz Karol Wielki był w podeszłym wieku. Był dobrze zbudowany o szlachetnym ciele. Jego dumna postać wzbudzała podziw wśród rycerstwa. Miał spokojną, jasną twarz, którą porastała długa, biała broda.

Karol był dobrym przywódcą, pokazał to podczas zemsty za śmierć swoich rycerzy. Był zaradny, potrafił poradzić sobie w każdej sytuacji.

Cesarz był człowiekiem spokojnym, niełatwo wpadał w złość. Był też sprawiedliwy, nawet zdrajca Ganelon nie został ukarany bez osądu. Okazał się wrażliwy, rozpaczając po stracie siostrzeńca. Odznaczał się niezwykłą pobożnością, zauważyć to można było przed bitwą, gdy Karol modlił się o jej powodzenie. Można uznać go za rozważnego, gdyż przed podjęciem decyzji zasięga rady swoich rycerzy. Był władcą mądrym i roztropnym.

Karola uważano za rycerza wiary, gdyż nie tylko stał na czele państwa Franków, ale również strzegł porządku chrześcijańskiego świata.

Podziwiam Karola Wielkiego za to, że był dla swoich poddanych nie tylko królem, ale także ojcem, dzięki czemu wzbudził moją sympatię.