Powiastki Filozoficzne - Voltaire

Wolter napisał "Powiastki" będąc zaledwie młodzieńcem. Nawet pod gorzkimi sarkazmami Woltera, możemy zauważyć miłość, jaką darzył całą ludzkość. W większej części powiastek dominuje wroga obelga skierowana przeciwko dogmatom i katolicyzmowi w imię "Ecrasons l'infame". Ta tendencja jest zauważana wszędzie w jego utworach i przybiera często wyraz obsesji. Oprócz zaistniałego wówczas problemu oraz dyskusji dotyczących reformy ekonomicznej, w powiastkach tych odnajdujemy ogólnofilozoficzne zagadnienia, które po dziś dzień zaprzątają nasze myśli. Wolter w sposób zabawny, ciekawy, żywy daje w "Powiastkach" odpowiedź na te zagadnienia. A jeśli z tego zbioru myśli chcielibyśmy wyłonić jego najgłębsze przemyślenie, to jest nim zapewne zakończenie "Kandyda", które mówi, że ostateczną mądrością jest "uprawiać swoje życie", lecz w rozumieniu autora może to oznaczać wrzucanie kamieni do cudzych ogródków przez całe swoje życie.