"Grypserka"

Grypsera jest to gwara środowiskowa służąca do wyrażania emocjonalnego stosunku do rzeczywistości oraz do podtrzymania więzi emocjonalnych między członkami grupy. Jest ona najczęściej stosowana przez dwie grupy więźniów: małolatkę (więźniów młodocianych) oraz recydywę (wielokrotnie skazanych). Wspólne słownictwo, niezrozumiałe dla ludzi z zewnątrz, integruje grupę od wewnątrz oraz wyróżnia ją od reszty społeczeństwa. Grypsera to język tajny, pozwala na przekazywanie wspólnych wartości wyznawanych przez członków grupy, a przez to na kultywowanie charakterystycznego dla nich stylu, sposobu życia. Używanie grypsery przez więźniów świadczy o odbytej inicjacji, daje poczucie mocy i odrębności, a więźniowie używający gwary są dumni z tego faktu, czują się ważni, gdy mówią w niezrozumiały dla innych sposób ( J. Anusiewicz, J. Baramiński, 1991). Posługujące się nią grupy cechuje negatywny i pogardliwy stosunek do świata, ludzi i relacji między ludzkich. W ten sposób manifestują one swoją pogardę dla praworządności i społeczeństwa.