"Przyjaciel - ktoś przy kim można głośno myśleć" - R. Emmerson. Napisz charakterystykę wybranej literackiej pary przyjaciół. W swej pracy zwróć uwagę na zasadność słów Emmersona.

R. Emmerson powiedział kiedyś: „Przyjaciel – ktoś przy kim można głośno myśleć”. Słowa te dały mi wiele do myślenia. Jeszcze niedawno uważałam, że przyjaciel to osoba, która jest szczera, można jej wszystko powiedzieć, jest pomocna w każdej sytuacji. Lecz kiedy dłużej się nad tym zastanowiłam, słowa Emmersona okazały się bardzo trafne. Według nich przyjaciel to osoba, przy której możemy mówić wszystko, a i tak to zostanie tylko między nami. Nie musimy się bać, że na następny dzień pół szkoły będzie znało nasz sekret. Jest to też taka osoba, która w każdej chwili cię wysłucha, poradzi, można z nią porozmawiać na każdy temat. Jeśli się długo z kimś nie widziałyśmy, a potem się spotkamy i będziemy mieli o czym rozmawiać, nie tylko plotkować, to taką osobę można nazwać przyjacielem.

W wielu tekstach literackich opisani są przyjaciele. Według mnie najlepszymi przyjaciółmi byli Zbyszko i Maćko z Bogdańca z książki Henryka Sienkiewicza „Krzyżacy”. Zbyszko z Bogdańca ma osiemnaście lat, jest przystojnym młodzieńcem, zahartowanym bitwami i marszami, zręcznym, silnym. Rozpiera go energia, Którą najchętniej spożytkowałby na wojnie, lecz brakuje mu zdrowego rozsądku. Ową roztropność u bratanka dostrzega Maćko, który często nazywa go głupcem. Zbyszko jest szczerze przywiązany do stryja, z którym przez wiele lat dzielił niedogodności i trudy wojennej tułaczki.

Maćko z Bogdańca jest stryjem i opiekunem Zbyszka. Wojenna tułaczka uczyniła z niego mężczyznę o żelaznej kondycji, odpornego na fizyczny ból i wytrzymałego na trud. Zbyszka traktuje jak własnego syna, dla którego jest gotów do największych poświęceń. Mógłby zginąć zamiast bratanka w Krakowie, a po odbiciu Danusi zgadza się zostać jeńcem Krzyżaków, aby Zbyszko zawiózł żonę do Spychowa.
To właśnie ci dwaj bohaterowie najlepiej pasują do słów Emmersona.

Zbyszko może przy Maćku głośno myśleć i ma pewność, że ich rozmowy nigdy nie zostaną zdradzone. Ich przyjaźń jest bardzo piękna. Są sobie oddani i żyją we wzajemnym zaufaniu. W trudnych chwilach zawsze służą sobie radą i pomocą. W literaturze jest bardzo wiele opisanych prawdziwych przyjaźni, lecz wydaje mi się, że ta para, którą wymieniłam, jest najlepszym przykładem do zrozumienia cytatu.

Słowa Emmersona są bardzo piękne i wiecznie aktualne. Ich mądrość nie przeminie. Nieważne czy przeczytamy je teraz czy za dwadzieścia lat, nadal będą znaczyć to samo. Dlatego należy się poważnie zastanowić, czy osoba, którą teraz nazywamy przyjacielem będzie nim do końca życia…