profil

Burkina faso

poleca 85% 339 głosów

Treść
Grafika
Filmy
Komentarze

Burkina Faso, do 1984r. Górna Wolta. Na przełomie XIX i XX wieku podbili ją Francuzi, 5 VIII 1960 kraj uzyskał niepodległość. Burkina Faso leży w zachodniej Afryce,
nie ma dostępu do morza. Państwo to położone na 274,2 tys. km kwadratowych, ma stolicę w Wagadugu. Ponad 13 mln ludzi mieszkających w Burkina Faso używa na co dzień języka francuskiego. Klimat jest gorący i suchy. Państwo Burkina Faso podzielone jest na 30 prowincji. Graniczy z Mali, Nigrem, Beninem, Togo, Ghaną i Wybrzeżem Kości Słoniowej. Powierzchnię Burkina Faso stanowi wyżyna o średniej wysokości 300-500 m.n.p.m.. W czasie najchłodniejszych miesięcy (grudzień, styczeń) temperatura wynosi 23 do 25 stopni Celsjusza, zaś w najcieplejszych (kwiecień, maj) 25 do 31 stopni Celsjusza. W porze deszczowej (maj-październik) spada ok. 500-1200 mm. Przez Burkina Faso o przepływają
2 główne rzeki: Czarna Wolta i Biała Wolta, reszta rzek (przeważnie okresowych) jest słabo rozwinięta. Szatę roślinną stanowi sawanna. Średnia długość życia ludności wynosi tylko
47 lat! Burkina Faso jest republiką, którą rządzi prezydent, wybrany przez obywateli, kadencja prezydenta trwa 7 lat. Podstawę gospodarki stanowi rolnictwo. Uprawa sorka, prosa, kukurydzy, trzciny cukrowej i batatu. Na potrzeby eksportu uprawia się bawełnę. Na terenach suchych hoduje się bydło. Niewielkie wydobycie złota, srebra, fosforytów, cynku i rud manganu. Najwyższym szczytem jest krawędź Bandora 733 m.n.p.m. 26% powierzchni Burkina Faso zajmują lasy. Na terenie państwa znajdują się 3 parki narodowe: Arly, Pendjari, Bale. W kraju żyją m.in.: nieliczne okazy słoni, bawołów, antylop, lwów, hien, głównie na terenach chronionych. Ludność na obszarach wilgotnych nękana jest przez muchy tse-tse. Burkina Faso należy do jednych z najuboższych państw świata. Wiele ludzi emigruje szukając pracy, najczęściej na Wybrzeże Kości Słoniowej. Z ciekawych obiektów turystycznych na uwagę zasługują wodospady Bandora, oraz parki narodowe i rezerwaty.

Źródła:
Atlas geograficzny Pascala, encyklopedia PWN, internet, encyklopedia multimedialna WIEM.

Czy tekst był przydatny? Tak Nie

Czas czytania: 1 minuta