Czas koczowniczy, początki społeczeństwa ludzkiego

Pierwszych ludzi, którzy żyli na Ziemi, nazywamy ludźmi pierwotnymi. Żyli w gromadach, gdyż w ten sposób łatwiej było im przetrwać. Mieszkali w jaskiniach, szałasach, ziemiankach lub domach z drewna budowanych na wodzie. Narzędzia i broń wytwarzali z drewna, kości zwierz at i kamienia (najlepszy do tego był krzemień-dosyć łatwo dawał się obrabiać, a był twardy i miał ostre krawędzie). Posługiwali się ogniem (zanim nauczyli się go rozniecać, korzystali z ognia zapalonego w sposób naturalny ). Ubierali się w skóry zwierząt. Źródłem utrzymania ludzi pierwotnych było zbieractwo i łowiectwo. Zbierali owoce, jaja, miód, małże, łowili ryby i polowali na zwierzęta,używając oszczepu,harpuna, a następnie łuku, co zwiększyło skuteczność polowań-można było atakować zwierzę na odległość. Zmuszało to ówczesnych ludzi do przenoszenia się z miejsca na miejsce w miarę wyczerpywania się zasobów naturalnych. Taki tryb życia nazywamy koczowniczym. Ludzie pierwotni niewątpliwie mieli rozwinięte życie duchowe. Znalezione figurki, rzeźby i ozdoby świadczą o poczuciu piękna ich twórców i potrzebie jego zaspokojenia.