Charakterystyka Andrzeja Radka.

Drugoplanowym bohaterem dzieła Stefana Żeromskiego "Syzyfowe Prace" był Andrzej Radek (Jędrek), którego poznajemy dopiero w XII rozdziale powieści.

Bohater nędznym ubiorem odbiegał od swoich rówieśników. Jego skromny mundurek przerobiony był ze starej ufarbowanej kapoty. Nosił czapkę z palmami, tornister na plecach, drelichowe spodnie i buty na wysokich obcasach.

Pochodził on z bardzo biednej, chłopskiej rodziny, która nie przywiązywała wagi do wykształcenia swego syna. Pewnie jego życie wyglądało by całkiem inaczej, gdyby na jego drodze nie pojawił się Antoni Paluszkiewicz - był nauczycielem chłopca. Przy jego pomocy Radek zdobył podstawowe wykształcenie i po śmierci nauczyciela zarabiał na życie udzielając korepetycji. Niedługo potem przeniósł się do klerykowskiego gimnazjum, gdzie poznał swego przyszłego przyjaciela Marcina Borowicza.

Andrzej Radek odznaczał się niesamowitym uporem i wytrwałością. Miał wiele powodów do tego, by przerwać edukację i zadowolić się skromną posadą, która i tak pozwoliłaby mu się wyrwać z kręgu biedoty, w której żył. Nie zrobił jednak tego, nie poszedł na łatwiznę. Był uparty i cierpliwie dążył do obranych sobie celów. Znosił najcięższe warunki życiowe, w tym także głód i nędzę. W czasach gimnazjum bardzo ciężko pracował. Przez większość swojego życia był zdany wyłącznie na siebie i swoje umiejętności. Miał bardzo mocną psychikę, dzielne znosił docinki i złośliwości kolegów.

Lektura przedstawia nam jak trudnym zadaniem dla chłopca było oparcie się zabiegom rusyfikacji. Myślę, że walczył on nie tylko z wynarodowieniem, ale także z własnym "ja". Radek walczył z przeciwnościami losu, z zakrętami które bardzo często pojawiały się na jego drodze. Trwał w wierze, że jego cele i marzenia się spełnią, że robi coś szlachetnego i dobrego. Andrzej posiada zarówno pozytywne, jak i negatywne cechy, jednak daje sobie radę z losem, który postanowił dobrze go doświadczyć. Uważam, że z całą pewnością można go polubić. Zaimponował mi swoją cierpliwością, wytrwaniem i zdecydowaniem.

Reasumując stwierdzam, że pomimo wszystkich przeszkód, jakie życie stawiało Andrzejowi, doskonale radził sobie z wszystkimi problemami.