Wiara Baha'i (Bahaizm)

Wiara Baha’i (Bahaizm)
Wprowadzenie

Rozdział 1

Wiara bahá’í, najmłodsza niezależna monoteistyczna religia świata, została założona przez Bahá’u’lláha (1817 – 1892) w Iranie w XIX wieku. Jej 5 milionów wyznawców, zamieszkujących 218 różnych krajów, stanowi drugą po chrześcijaństwie, najbardziej geograficznie rozprzestrzenioną religię na świecie, podaje Encyklopedia Britannica.

U podstaw wiary bahá’í leżą Pisma Bahá’u’lláha, który przekazuje Słowo Boże, tak jak czynili to przed Nim Mojżesz, Jezus czy Mahomet. Bahá’u’lláh rangą dorównuje wielkim Objawicielom Boga i twierdzi, że jest Jego Posłańcem w obecnych czasach.

Podstawową zasadą wiary bahá’í jest jedność ludzkości w całej swej różnorodności. Bahaici wywodzą się z różnych środowisk, religii, narodowości, profesji i kultur. Celem wiary bahá’í jest przezwyciężenie wszelkiego rodzaju uprzedzeń i efektywne wspieranie społecznego, duchowego i ekonomicznego rozwoju wszystkich ludzi.

Wiara Bahá’í jest ogólnoświatową religią, a jej celem jest zjednoczenie wszystkich ras i ludów w jednej powszechnej Sprawie i jednej wspólnej Wierze.

Bahaici są wyznawcami Bahá’u’lláha i wierzą, że jest On Obiecanym Wszystkich Czasów. Jak wiesz, tradycje prawie wszystkich ludów zawierają obietnicę przyszłości, w której na Ziemi zapanuje pokój i harmonia, a ludzkość będzie żyła w dobrobycie. My wierzymy, że ta godzina właśnie nadeszła, a Bahá’u’lláh jest tą wielką Postacią, której Nauki umożliwią ludzkości zbudowanie nowego świata.
W jednym ze Swych Pism Bahá’u’lláh mówi:

“Zgodnie z postanowieniem Pana tym najpotężniejszym lekarstwem i najmocniejszym narzędziem dla uleczenia całego świata jest zjednoczenie się wszystkich ludów w jednej powszechnej sprawie, jednej wspólnej wierze.”

Rozdział 2

Bóg

Bóg jest niepoznawalny w Swej Istocie. Oznacza to, że nie powinniśmy tworzyć wyobrażeń Boga w naszych umysłach, wyobrażając Go sobie na przykład jako człowieka. Ogólnie mówiąc to, co zostało stworzone nie potrafi pojąć swego stwórcy, na przykład stół nie może zrozumieć natury stolarza, który go wykonał. Istnienie stolarza jest zupełnie nie do pojęcia dla przedmiotów, które on sam stwarza.
Bóg jest Stworzycielem wszystkich rzeczy. Stworzył On niebiosa i ziemię, jej góry i doliny, jej pustynie i morza, jej rzeki, jej łąki i drzewa. Bóg stworzył zwierzęta i Bóg stworzył istotę ludzką. Powodem naszego stworzenia, jak mówi Bahá’u’lláh, jest miłość. Pisze On:

„O synu człowieczy! Kochałem się w twórczości mojej, przeto stworzyłem cię. Kochaj ty Mnie zatem, abym wymienił imię twoje i duszą twą napełnił duchem życia.”

Rozdział 3

Przymierze

Mimo, że istnienie Boga leży daleko poza możliwościami naszego zrozumienia, Jego miłość nieustannie dotyka naszego życia i bytu.

Miłość ta przepływa do nas poprzez Jego Wieczne Przymierze.

Przymierze to umowa lub obietnica pomiędzy dwoma lub więcej osobami.

Zgodnie z nim Bóg nigdy nie zostawi nas samych i bez przewodnictwa. Kiedykolwiek ludzkość odwraca się od Niego i zapomina o Jego Naukach, pojawia się Objawiciel Boży i ujawnia nam Jego Wolę i Cel.

Objawienie

Słowo “objawiać” oznacza odkrywanie, odsłanianie czegoś, co nie było wcześniej znane. Objawiciele Boży to te wyjątkowe Istoty, które wyjawiają ludzkości Słowo i Wolę Boga; tak więc kiedy Ich słuchamy, odpowiadamy na Wezwanie Boga.

Aby lepiej zrozumieć pojęcie “Objawienia” w takim sensie jak nauczał Bahá’u’lláh, możemy posłużyć się przykładem ze świata fizycznego. W tym świecie słońce jest źródłem wszelkiego ciepła i światła, bez których życie na planecie nie mogłoby istnieć. Jednak słońce nie schodzi na ziemię, a jeśli my spróbowalibyśmy się do niego zbliżyć, zostalibyśmy całkowicie straceni.

Lecz wyobraźmy sobie, że bierzemy świetnie wypolerowane lustro i zwracamy je do słońca. Możemy w nim zobaczyć odbicie słońca, a im staranniej wypolerowane jest lustro, tym doskonalsze będzie to odbicie. Objawiciele Boży są jak doskonałe Lustra, które odzwierciedlają Światło Boga w całym jego Splendorze. I wszystkie te lustra odbijają to samo światło. Podczas, gdy Bóg jest poza naszym zrozumieniem, te doskonałe Istoty przychodzą do nas co jakiś czas, żyją wśród nas, dają nam przewodnictwo i napełniają nas energią, której potrzebujemy, aby rozwijać się materialnie i duchowo.

„Jest jasnym, że ludzkość potrzebuje nauczyciela, który musi być niekwestionowalny i niewątpliwie idealny we wszystkich aspektach i wyróżniający się ponad wszystkich ludzi.”
`Abdu`l-Baha

Rozdział 4

Bahá’u’lláh – Objawiciel na obecny czas

Lustra mogą różnić się wyglądem, ale wszystkie mają tę samą umiejętność odbijania słońca. Podobnie Objawiciele mogą się pojawiać w różnych formach, np. Kryszna, Budda, Chrystus, Mohamet czy Bahá’u’lláh, ale wszyscy oni pochodzą z tego samego źródła.

Masz szczęście być wychowywaną(-nym) zgodnie z Naukami zesłanymi ludzkości przez Boga prawie dwa tysiące lat temu przez Jego Objawiciela, Chrystusa, który posiadał Pozycję Syna Bożego. Teraz możesz otrzymać Nauki nowego Objawiciela, Bahá’u’lláha, którego tytuł oznacza “Chwała Boża”. Nauki Bahá’u’lláha są więc w doskonałej zgodzie z Naukami Chrystusa, lecz zwracają się do ludzkości w dzisiejszych warunkach. Jeśli zastanowisz się przez moment nad położeniem ludzkości, jestem pewien, że zgodzisz się, że nadszedł już czas na to, aby pojawił się kolejny Boży Objawiciel. Pozwól, że zacytuję Ci fragment z Pism Bahá’u’lláha, który mówi o Dniu, w którym żyjemy:

“Oto jest Dzień, w którym spłynęły na ludzi najznakomitsze względy Boga, Dzień, w którym Jego najpotężniejsza łaska napełniła wszystkie stworzone rzeczy. Wszystkie ludy ziemi winny złagodzić dzielące je różnice i zamieszkać w cieniu Drzewa Jego pieczy i troskliwości w idealnej jedności i doskonałym pokoju.”

Bahá’u’lláh

Czy zgodzisz się, że w obecnych warunkach panujących na świecie i obecnym położeniu ludzkości, nadszedł czas na nowego objawiciela Boga przychodzącego z naukami na ten czas?

„Wszechwiedzący Lekarz położył palec na pulsie ludzkości. Zdiagnozował chorobę i przepisał lekarstwo w swojej bezbłędnej mądrości. Każdy wiek ma swój własny problem, a każda dusza swoje specyficzne dążenia, pragnienia. Lekarstwo, jakiego potrzebuje w danych warunkach świat, nie może być nigdy takie same, jakiego potrzebował świat w poprzednim okresie.”
Bahá’u’lláh

Rozdział 5

Jedność Ludzkości

Nauka Bahá’u’lláha, którą chciałbym Ci przedstawić dotyczy celu Wiary Bahá’í czyli zjednoczenia ludzkości. W Naukach bahaickich zostało powiedziane, że jesteśmy owocami jednego drzewa i liśćmi jednej gałęzi. Mimo, że fizycznie i emocjonalnie różnimy się od siebie i mamy różne talenty i zdolności, wszyscy mamy te same korzenie - wszyscy należymy do tej samej ludzkiej rodziny.

Ludzkość możemy porównać do ogromnego ogrodu, w którym jeden przy drugim rosną kwiaty przeróżnych kształtów, kolorów i zapachów. Urok i piękno tego ogrodu kryje się właśnie w tej różnorodności. Nie możemy pozwolić na to, aby różnice między nami – w naszych cechach zewnętrznych, temperamentach, pochodzeniu, w naszych myślach i opiniach – wywoływały konflikty i walki. Powinniśmy patrzeć na członków rasy ludzkiej jak na piękne kwiaty rosnące w ogrodzie ludzkości i rozkoszować się przynależnością do niego.

My wszyscy staramy się, aby nasze myśli i działania były zbieżne z naszą wiarą w jedność ludzkości. Powinniśmy czynić wszystko, co w naszych siłach, aby przełamać nasze uprzedzenia.
„Gdy pojawi się w was myśl o walce, przeciwstawcie się jej silniejszą myślą o pokoju. Myśl o nienawiści musi być zwalczona, potężniejsza myślą o miłości.”

“Bahá’u’lláh zakreślił krąg zjednoczenia, stworzył plan połączenia wszystkich ludów i zgromadzenia ich pod namiotem powszechnej jedności.”
`Abdu`l-Baha

Rozdział 6

Życie Bahá’u’lláha

Bahá’u’lláh urodził się w 1817 roku w Teheranie,stolicy Iranu. Już od wczesnego dzieciństwa okazywał znaki swej wielkości. Otrzymywał nauki w domu, lecz nigdy nie musiał chodzić do szkoły, gdyż obdarzony był przez Boga wrodzoną wiedzą.

Bahá’u’lláh pochodził ze szlacheckiej rodziny i gdy był jeszcze młodym człowiekiem zaproponowano Mu wysokie stanowisko na dworze Króla, którego przyjęcia jednak odmówił.

Pragnął poświęcić Swój czas na pomoc uciśnionym, chorym i biednym oraz idei sprawiedliwości.
“Nikt nie przebywał w jego obecności nie stając się zachwyconym jego mocą. Uczeni, którzy się z nim spotykali, byli zdumieni Jego wiedzą, chociaż nigdy nie uczęszczał do szkół ani nie pobierał nauk od mędrców. Jego przyjaciele i rodzina wszyscy to potwierdzają, a Jego nauki są duszą obecnego czasu.”
`Abdu`l-Baha

Cierpienia Bahá’u’lláha

Chciałbym wymienić w szczególności dwa aspekty życia Bahá’u’lláha:
1. Cierpienia, których doznał.
2. Niesłychany wpływ, jaki miał na serca i umysły ludzi.

W rzeczywistości charakteryzują one życia wszystkich Objawicieli Bożych.

Cierpienia Bahá’u’lláha rozpoczęły się w momencie, gdy powstał, aby obwieścić Sprawę Boga. Swoje życie spędził na wygnaniu, więziony i prześladowany. Został zakuty w łańcuchy w ciemnym i posępnym lochu w Teheranie. Cztery razy wypędzany był z kraju do kraju, aż w końcu zesłany został do Miasta-Więzienia - ‘Akká - w Imperium Ottomańskim. Jego cierpienia były tak intensywne, że pisał o twierdzy ’Akká jako o “Największym Więzieniu”. W jednej z Jego Tablic czytamy:

“Pamiętaj o dniach Moich w ciągu twoich dni i o Mej nędzy i wygnaniu w tym odległym więzieniu. I bądź tak stały w twej miłości do Mnie, aby twoje serce nigdy się nie zawahało, nawet gdy miecz nieprzyjaciół spadnie jak grom na twoją głowę i całe niebo i ziemia powstaną przeciwko tobie.”

Triumfy Bahá’u’lláha

Te dwa możne dwory – Króla Iranu i Imperium Otomańskie – robiły wszystko co w ich mocy, aby przeciwstawić się Bahá’u’lláhowi i Jego Naukom. Jednak Światła Prawdy nie da się łatwo przytłumić. Czysta woda wylana na ten ogień, aby go ugasić, przemienia się w olej i ogień płonie jeszcze intensywniej. Nic nie dało się zrobić, aby wstrzymać rosnące oddziaływanie Bahá’u’lláha. Im dalej był wysyłany przez władze, tym większa była ilość ludzi przyciąganych do Jego Nauk i uznających Jego Potęgę i Majestat. Pomimo ciągłych prześladowań, Bahá’u’lláh kontynuował objawianie Słowa Bożego przez ponad czterdzieści lat i wniósł do tego świata tak wiele miłości i duchowej energii, że końcowe zwycięstwo Jego Sprawy jest pewne.

Odejście Bahá’u’lláha

Bahá’u’lláh zmarłw 1892 roku. Jego Świątynia, którą uznajemy za Najświętsze Miejsce na ziemi, znajduje się w pobliżu miasta ‘Akka w Izraelu.

Bahá’u’lláh tak napisał o Swych cierpieniach:

“Wszechwieczne Piękno przystało na to, by być skute kajdanami, ażeby ludzkość była wyzwolona z niewoli i zgodziło się zostać Więźniem tej najpotężniejszej z Twierdz, ażeby cały świat osiągnął prawdziwą wolność. Wysączyło aż do dna ten kielich goryczy, by wszystkie ludy ziemi dostąpiły trwałej radości i pełne były wesela. Właściwe jest to miłosierdziu waszego Pana, Miłosiernego, Najlitościwszego. Pozwoliliśmy, by Nas poniżono, o wierzący w jedność Boga, ażebyście wy byli wywyższeni i znosiliśmy rozliczne utrapienia, ażebyście wy prosperowali i rozkwitali. Patrz, jak Tego, Który przyszedł wznieść od nowa cały świat, owi dodający Bogu współtowarzyszy przymusili do mieszkania w najopustoszalszym z miast!”

„Być bahaitą to znaczy po prostu kochać cały świat, kochać ludzkość i starać się jej służyć, pracować dla osiągnięcia powszechnego pokoju i powszechnego braterstwa.”
`Abdu`l-Baha

Rozdział 7

Báb

Báb jest następną główną postacią Wiary Baha’i. Kilka lat zanim Bahá’u’lláh ogłosił Swoją Misję, Bóg zesłał specjalnego Posłańca, aby zapowiedział Jego nadejście. Ten wielki Posłaniec przyjął tytuł “Báb”, co oznacza “Brama” - a był on rzeczywiście bramą do wiedzy o Bogu i do nowej ery ludzkiego istnienia. Przez sześć lat nieustannie nauczał, że pojawienie się nowego Objawiciela Bożego jest bliskie i przygotowywał drogę na Jego przyjście. Mówił ludziom, że są świadkami świtu nowej Ery i jutrzenki Obiecanego Dnia Bożego. Nawoływał ich, żeby oczyścili swe serca z ziemskich próżności, aby potrafili rozpoznać Tego, Którego Bóg wkrótce objawi.

Historia bahaicka sięga XIX wieku do kraju, który niemal w całości przesiąknięty był korupcją, fanatyzmem i prześladowaniami – Persji (Iran). To tam w 1844 roku w mieście Shíráz, młody człowiek ogłosił się posłańcem nowej religii, dwunastym Imamem, obiecanym islamu, Qa’imem.
Nazywał się on Mírzá 'Alí Muhammad (1819 – 1850), i nosił tytuł "Báb" (Brama). Jest on założycielem religii bábí i zwiastunem wiary bahá’í. Jest on Posłańcem Boga, który przygotował wszystkich ludzi na nadejście Bahá’u’lláha, jak Jan Chrzciciel przygotował drogę dla Jezusa Chrystusa.

Báb ogłosił swe przesłanie o nadejściu kogoś znakomitszego niż On Sam i spotkał się z potężnym oporem ze strony władz politycznych i duchownych. Jednak Jego postępowe i rewolucyjne nauki powołały do życia ruch, który zerwał ze starymi tradycjami islamu, zakwestionował instytucję duchowieństwa oraz domagał się praw dla kobiet i powszechnej edukacji.

Jego przesłanie usłyszano w całej Persji, a całe rzesze ludzi przyjęły Jego Wiarę, jednak gdy liczba jego wyznawców rosła błyskawicznie, sam Báb został aresztowany i zesłany do miasta Tabriz, gdzie został stracony 9 lipca 1850 roku po sześciu latach uwięzienia. Zginął za propagowanie swego przesłania, tak jak 20 000 jego wyznawców, w wyniku okrutnych prześladowań.

Szczątki Bába zostały w późniejszym czasie sprowadzone do Ziemi Świętej, a Jego grobowiec znajduje się na Górze Karmel w Hajfie, w Izraelu.

Życie Bába

Tysiące ludzi przyjmowało Przesłanie Bába i zaczęło podążać za Jego Naukami, lecz rząd Iranu i potężny kler, który rządził masami ludzi powstał przeciwko Niemu. Jego zwolennicy byli prześladowani, wielu z nich zostało zabitych. Sam Báb w wieku trzydziestu jeden lat został stracony przez pułk żołnierzy, którzy na rozkaz rządu powiesili Go na publicznym placu i otworzyli do Niego ogień.

Aby móc dostrzec, jak przenikliwe są Słowa Bába, zacytuję dwie z Jego modlitw:
“Czyż jest inny Wybawiciel od trudności, niźli Bóg? Powiedz: Chwała niech będzie Bogu! On jest Bogiem! Wszyscy są Jego sługami i wszyscy zachowują Jego przykazania.”
“Powiedz: Bóg wystarcza wszelkiemu stworzeniu ponad wszystko i nic w niebie ani na ziemi nie wystarcza – tylko Bóg. Zaiste, On Sam w Sobie jest Wiedzącym, Podtrzymującym, Wszechmocnym.”

Báb

Świątynia Bába

Po męczeństwie Bába, Jego szczątki zostały przejęte przez Jego zwolenników i przenoszone były z miejsca na miejsce, wciąż ukrywane przed wrogami Wiary, aż w końcu zostały przetransportowane na Górę Karmel w Ziemi Świętej. A w‘Akce, która znajduje się po drugiej stronie zatoki znajduje się grobowiec Baha’u’llaha. Te bliźniacze miasta Hajfa i Akka stanowią dziś duchowe i administracyjne światowe centrum Wiary Bahá’í – centrum duchowe, gdyż to tam znajdują się Świątynie Bába i Baha’u’llaha. Oraz centrum administracyjne, gdyż na Górze Karmel usytuowana jest również Siedziba najwyższego zarządzającego ciała Wiary, Powszechnego Domu Sprawiedliwości. Ta najwyższa instytucja wiary bahá’í, wyznaczona przez Bahá’u'lláha w Kitáb-í-’Àqdas (Najświętsza Księga), prowadzi Wspólnotę Bahá’í od 1963 roku. Składa się ona z dziewięciu członków wybieranych co 5 lat przez wszystkie Narodowe Zgromadzenia Duchowe (ponad 200 krajów).

Rozdzial 8

Przymierze Bahá’u’lláha

Najistotniejszą ideą dla nas – bahaitów jest to, że weszliśmy w Przymierze z Bahá’u’lláhem. Jak wiesz, we wszystkich innych religiach po odejściu Objawiciela, Jego zwolennicy
prowadzili między sobą tysiące sporów, czego rezultatem było rozbicie religii na wiele sekt. Czasem powodem tego braku jedności bywało pragnienie niektórych jednostek, aby stać się przywódcami. Jednak nawet gdy pomiędzy szczerymi wyznawcami pojawiały się różnice opinii co do tego, co oznaczały Słowa Objawiciela, nie było nikogo upoważnionego przez Samego Objawiciela, aby rozwiązywać spory, i to prowadziło do wielu konfliktów i waśni. Każdy rodzaj interpretacji prowadził do powstania nowej sekty.
Bahá’u’lláh chroni Swą Wiarę przed takim podziałem poprzez obdarzenie Jej wyjątkową mocą – mocą Przymierza. Przed Swym odejściem, w jasnych słowach na piśmie stwierdził, że po Nim, wszyscy bahaici powinni zwrócić się w stronę ‘Abdu’l-Bahy. ‘Abdu’l-Bahá, Jego najstarszy Syn, został więc wyznaczony na jedynego Interpretatora Jego Słów i Centrum Jego Przymierza. Został On wychowany przez samego Bahá’u’lláha, uznał Swą Pozycję jeszcze jako dziecko i dzielił cierpienia Swego Ojca. Był najcenniejszym darem dla ludzkości, doskonałym Przykładem wszystkich Nauk bahaickich.

Życie `Abdu`l-Bahy

‘Abdu’l-Bahá żył siedemdziesiąt siedem lat. Urodził się tej samej nocy, gdy Báb ogłosił Swą Misję w 1844, a zmarł w listopadzie 1921. Jego życie pełne było cierpień, lecz każdemu, kto dostąpił Jego obecności dawał poczucie największej radości i szczęścia. Po odejściu Jego Ojca spadła na Niego odpowiedzialność za wspólnotę bahaicką i pracował On dzień i noc, aby szerzyć Wiarę na Wschodzie i Zachodzie. Napisał tysiące Tablic do różnych jednostek i grup, a także wyjaśniał Pisma Swego Ojca. Dzisiaj Jego interpretacje są istotną częścią Pism Wiary Bahá’í.

Skupiając się na osobie ‘Abdu’l Bahy jako Centrum Przymierza Bahá’u’lláha, bahaici świata pozostali zjednoczeni w swych wysiłkach, aby prowadzić bahaickie życie i budować nową cywilizację. Pamiętamy, że częścią naszej obietnicy, którą daliśmy Bahá’u’lláhowi jest to, że mamy
kochać się nawzajem, i właśnie w ‘Abdu’l-Bahu widzimy doskonały przykład osoby kochającej. Pamiętamy, że mamy popierać sprawiedliwość, że mamy być szczodrzy, że mamy nie zwracać uwagi na błędy innych, i to właśnie z przykładu ‘Abdu’l-Bahy możemy się uczyć sprawiedliwości, hojności, przebaczania.

Zgodnie ze wskazówkami Bahá’u’lláha, ‘Abdu’l-Bahá wyznaczył w swoim testamencie Shoghiego Effendi (na zdjęciu) - prawnuka Bahá’u'lláha na strażnika wiary bahá’í i upoważnionego interpretatora Pism Świętych.

Od 1921 roku do chwili śmierci w 1957 roku w Londynie, Strażnik prowadził Wspólnotę Bahaicką i w tym czasie rozwinął bahaicki system administracyjny na całym świecie. Po 5 latach po jego śmierci bahaici wybrali Powszechny Dom Sprawedliwości.

Rozdział 9

Przykazania bahaickie

Najważniejszym aspektem każdej religii są prawa, które Objawiciel przynosi ludzkości, aby naprowadzić ją na właściwą drogę. Niektóre z tych praw i przykazań są wieczne, inne zmieniają się w miarę jak ludzkość rozwija się i ewoluuje. Wiara naucza nas, że nie powinniśmy myśleć o bahaickich prawach jako o serii nakazów i zakazów. Bahá’u’lláh mówi nam, że Jego prawa są “lampą Mej serdecznej opatrzności, dla Mych stworzeń zaś to klucz do Mojego miłosierdzia”.

Nie powinniśmy też przestrzegać tych praw ze strachu przed karą, gdyż, jak wyraźnie stwierdził On w Swej Najświętszej Księdze: “Przestrzegajcie Mych przykazań z miłości do Mojego piękna”.
Te idee staną się bardziej zrozumiałe, jeśli podam Ci kilka przykładów bahaickich praw.

Modlitwa

W fizycznym świecie istoty ludzkie muszą codziennie jeść. Takie są potrzeby ludzkiego ciała: jeśli nie uczynimy tego, rozchorujemy się i szybko umrzemy. Możemy więc powiedzieć, że codzienne jedzenie jest prawem fizycznej egzystencji, które musi być przestrzegane. W ten sam sposób, jednym z przykazań Bahá’u’lláha jest codzienna modlitwa. Tak jak nasze ciało, nasze dusze potrzebują ciągłego pożywienia, a modlitwa zapewnia pokarm dla naszego duchowego rozwoju. Istnieje wiele pięknych modlitw objawionych przez Bába, Bahá’u’lláha i ‘Abdu’lBahę, które możemy odmawiać, gdy jesteśmy sami lub na spotkaniach. Niektóre z tych modlitw są wyjątkowe, niektóre obowiązkowe. Jedna z modlitw obowiązkowych jest odmawiana przez bahaitów każdego dnia pomiędzy południem, a zachodem słońca.

Modlitwa jest konwersacją z Bogiem. Jeśli osoba kocha drugą, największym pragnieniem jej jest rozmawiać z nią i przebywać w jej obecności. Dlatego też jako znak jej miłości do Boga, bahaita pragnie rozmawiać z Nim, inaczej mówiąc – modlić się każdego dnia.
“Daję świadectwo, o mój Boże, że stworzyłeś mnie, abym Cię znał i wielbił. Świadczę w tej chwili o mojej bezsilności a Twojej mocy, o mym ubóstwie a Twoim bogactwie. Nie ma innego Boga poza Tobą, Pomagającym w Niebezpieczeństwie, Samoistnym.”

Bahá’u’lláh

Obmawianie i oszczerstwa

W innym przykazaniu, Bahá’u’lláh zabrania obmawiania i szerzenia oszczerstw. Jest to ważne, gdyż - jeśli się temu przyjrzeć - jednym z największych wrogów jedności jest obmawianie. A niestety, rozmawianie o błędach ludzi podczas ich nieobecności stało się już uznaną praktyką wśród większości ludzkości. Wszyscy zdają się interesować wyłącznie słabościami innych ludzi, które w miarę powtarzania są wciąż wyolbrzymiane. ‘Abdu’l-Bahá mówi nam dokładnie coś innego: jeśli widzimy w jakiejś osobie dziesięć dobrych cech i jedną złą, powinniśmy skupić się na tych dziesięciu, a choćby nawet dana osoba miała dziesięć złych cech, a jedną dobrą, to powinniśmy skoncentrować się właśnie na tej jednej.

“O Towarzyszu Tronu Mego!
Nie słuchaj zła i nie widź zła. Nie poniżaj się ani nie biadaj i nie płacz. Zła nie powiadaj, abyś nie słyszał mówionym go tobie i nie przesadzaj błędów innych, by własne twoje błędy nie zdały się równie wielkimi oraz nikomu nie życz poniżenia, by własne twe poniżenie nie ukazało się jasno. Przeżywaj dni swego życia, które są krótsze od przelotnej chwili, z nieskazitelnym umysłem, sercem niepokalanym, czystą myślą i uświęconą istotą ażebyś, wolny i rad, złożył cielesną powłokę podążył do niebiańskiego raju i zamieszkał na zawsze w wiekuistym królestwie.”
Bahá’u’lláh

Alkohol i używki

Bahá’u’lláh zabronił picia alkoholu i oczywiście używania narkotyków. Spożywanie alkoholu naprawdę jest jedną z najgorszych społecznych chorób, które istnieją dziś na świecie. Jest jedną z najczęstszych przyczyn przemocy i rozpadu szczęśliwego życia rodzinnego. Prawdę mówiąc, nigdy nie rozumiałem dlaczego ludzie biorą coś, co miesza im w umysłach i sprawia, że tracą umiejętność jasnego myślenia. Picie sprawia, że ludzie są w stanie zachowywać się w haniebny sposób, podczas gdy zostaliśmy stworzeni godnymi. Znam piękny cytat z Pism Bahá’u’lláha na temat godności:

“O Synu Ducha! Stworzyłem cię bogatym; czemu doprowadzasz się do nędzy? Szlachetnym cię uczyniłem; czemu się poniżasz? Z istoty wiedzy dałem ci byt; czemu szukasz oświecenia u kogokolwiek prócz Mnie? Z gliny miłości ulepiłem ciebie; czemuż to zajmujesz się innym? Zwróć wzrok swój ku sobie samemu, ażebyś ujrzał Mnie w samym sobie, potężnego, władnego i samoistnego.”

Edukacja dzieci

Inne przykazanie Bahá’u’lláha, mówi o obowiązku rodziców i społeczeństwa, aby kształcić dzieci. To obowiązek rodziców (jak mówi Bahá’u’lláh), aby dopilnowali, żeby dzieci wykształciły w sobie zarówno duchowe cechy oraz zdobyły wiedzę i umiejętności praktyczne, które umożliwiłyby im wieść życie przynoszące owoce.

Ten fragment z Pism ‘Abdu’l-Bahy dobrze to wyjaśnia:

“Zatem ukochani Boga i służebnice Miłosiernego muszą sercem i życiem kształcić swe dzieci i uczyć je w szkole cnoty i doskonałości. Nie wolno im zaniedbać tej sprawy; nie mogą być nieskuteczni. Zaprawdę, byłoby lepiej, gdyby dziecię wcale się nie narodziło niż gdyby miało wzrastać w ignorancji, gdyż to niewinne dziecię, w swym późniejszym życiu byłoby dotknięte niezliczonymi wadami, stałoby odpowiedzialne przed Bogiem i odpowiadało przed Nim, pokryte hańbą i odrzucone przez ludzi. Cóż za błąd byłby to i cóż za przeoczenie!”

Praca bahaity

Wiara Bahá’í jest religią, a nie tylko zbiorem pięknych idei.

W rzeczywistości jest bardzo zorganizowaną religią, której celem jest ni mniej ni więcej, tylko zjednoczenie całej ludzkiej rasy. Praca bahaitów to budowanie światowej cywilizacji. W tej pracy bierze udział trzech uczestników i każdy z nich pełni bardzo ważną rolę:
• Pojedynczy człowiek;
• Wspólnota;
• Instytucje Wiary.

Osoba

Obowiązkiem pojedynczego wyznawcy jest bycie wiernym Przymierzu, codzienne usiłowanie dopasowania swego życia do Nauk Bahá’u’lláha oraz służba ludzkości, z ciągłą świadomością faktu, że życie nie kończy się wraz ze śmiercią, i że nasz związek z Bogiem jest wieczny.

Po śmierci nasze dusze stają się wolne i kontynuują swój rozwój w kierunku Boga przez całą wieczność. Nasze życie bardzo przypomina pobyt niemowlaka w łonie matki. Przez około dziewięć miesięcy u dziecka wykształcają się niezbędne organy – oczy, uszy, ręce, itd. – które będą mu potrzebne w późniejszym świecie. W ten sam sposób musimy wykształcić w sobie wartości duchowe, które będą nam potrzebne w innych światach Boga. Rzecz jasna nie osiągniemy naszego celu jedynie myśląc o nim – musimy pracować, służyć naszym bliźnim i dzielić się wiedzą, którą zdobywamy z innymi.

Wspólnota

Jednostki ludzkie nie zostały stworzone, aby żyć same – żyjemy we wspólnotach i musimy razem pracować, aby zbudować nową cywilizację. Najbliższa nam jest lokalna wspólnota, która składa się z bahaitów naszej wsi lub miasta. To właśnie tu uczymy się ze sobą współpracować, razem wzrastać i jednoczyć. Oprócz przynależności do wspólnoty lokalnej, jesteśmy również członkami wspólnoty narodowej, a wreszcie także ogólnoświatowej wspólnoty bahaickiej, która wciąż się rozrasta i przyciąga ludzi ze wszystkich religii, ras i narodowości. Bahaici w jednej wspólnocie planują działania, które pomogą zbudować jedność w społeczeństwach, w których mieszkają i żyją.

Instytucje Wiara Bahá’í

W przykazaniach Bahá’u’lláha zawartych jest wiele wskazówek dotyczących tego, jak powinno być zorganizowane społeczeństwo. W przeszłości Objawiciele Boży niewiele mówili o tym, jak ich zwolennicy powinni się organizować i ludzie sami musieli o tym pomyśleć. Lecz w przypadku Wiara Bahá’í, Bahá’u’lláh przyniósł Swój własny Porządek Administracyjny, co oznacza, że powiedział On nam jakie mamy stworzyć instytucje, jak powinny one działać i jak ludzkość powinna być zarządzana.
Mówiłiśmy już o najwyższej instytucji, czyli o Powszechnym Domu sprawiedliwości. Raz w roku, bahaici w każdym państwie wybierają Narodowe Zgromadzenie Duchowe, a w każdej miejscowości – Lokalne Zgromadzenie Duchowe. Jest to instytucja, którą poznasz najszybciej. W Wierze Bahá’í nie ma księży ani duchowieństwa i to właśnie Lokalne Zgromadzenie Duchowe zajmuje się sprawami wspólnoty i dba o dobrobyt jej poszczególnych członków. Lokalne Zgromadzenie Duchowe składa się z dziewięciu osób wybieranych w atmosferze pełnej modlitwy - głosowanie jest tajne i biorą w nim udział wszyscy dorośli z danej wspólnoty. Zgromadzenia Duchowe są dla bahaitów niezmiernie ważne – przez nie uczymy się jak należy zajmować się z ludzkimi sprawami i jak można ustanowić w społeczeństwie nowy porządek, który znany jest jako Światowy Porządek Bahá’u’lláha.

Epilog

To była krótkie wyjaśnienie istoty Wiary Bahá’í. Aby zostać bahaitą, nie trzeba przechodzić specjalnych rytuałów. To co jest najważniejsze, to zaakceptować w swoim sercu Bahá’u’lláha jako Objawiciela Bożego na ten czas i to, że objawił on Słowo i Przewodnictwo Boże. Ważnym jest również zrozumienie, że bahaita po za akceptowaniu Bahá’u’lláha, zaczyna świadomie stosować w życiu Jego nauki i stara się dzień i noc wciąż pogłębiać swoją wiedzę o Wierze Bahá’í. `Abdu`l-Baha powiedział:
„Muszą oni dowieść tego, że są bahaitami poprzez uczynki, a nie tylko nazwę. Ten jest prawdziwym bahaitą, kto dzień i noc stara się rozwijać na ścieżce, która transformuje człowieka, czyim największym pragnieniem jest żyć i działać w taki sposób, aby wzbogacić i oświetlić świat, którego celem w życiu jest zachowywać się tak, aby być przyczyną nieskończonego rozwoju.”

www.bahai.org.pl
www.kushtar.blogspot.com
www.bahai.blog.onet.pl
www.bahaikrakow.blogspot.com
www.bahai.org