Motyw teatrum mundi - teatru świata - polega na ukazaniu ludzi jako lalek, marionetek, których życie jest tylko rola, epizodem w sztuce świata.
Ukazanie tego motywu w "Lalce" Bolesława Prusa ma na celu pokazanie, że ludzie wobec niektórych spraw są bezradni. "Lalka" i jej narracja jest sceną dla bohaterów I i II planowych.
Scena, gdy Ignacy Rzecki bawi się marionetkami jest jednym z kluczowych ujęć tego motywu. Ważne dla zrozumienia teatru świata w "Lalce" są jego słowa dotyczące życia marionetek (w domyśle odnoszące się do ludzi): " (...) dokąd wy jedziecie, podróżni?... Dlaczego narażasz kark, akrobato?... Co wam po uściskach, tancerze?... Wykręcą się sprężyny i pójdziecie na powrót do szafy. Głupstwo, wszystko głupstwo!... a wam, gdybyście myśleli, mogłoby się zdawać, że to jest coś wielkiego!... "