Kartka z pamiętnika Skawińskiego.

Drogi pamiętniku!!
Był piękny słoneczny ranek. Właśnie wyłączyłem latarnię i usiadłem na balkonie. Morze było spokojne i jakby uśpione. Obserwowałem wesołe, szybujące ptaki, które domagały się jedzenia. Siedziałem tak ponad godzine i czułem ze to miejsce jest dla mnie stworzone. Z zadumania wyrwał mnie strażnik, który zawsze przywozi mi jedzenie. Tym razem jednak oprócz paczek z jedzeniem była jeszcze jedna. Poczułem ogromne zaciekawienie i natychmiast ją rozpakowłem. Gdy zobaczyłem co jest w środku zaparło mi dech w piersiach. Moim oczom ukazały się polskie książki! Wyjąłem jedna z nich - Pana Tadeusza i natychmiast zacząłem czytać. Tak się zaciekawiłem, że zupełnie zapomniałem o całym otaczającym mnie świecie. Czytając książke poczułem jakbym wrócił do swojego kraju. Przed oczyma stanęły mi dzięciece chwile. Bardzo sie wzruszyłem. Z tego wszystkiego zapomniałem włączyć latarnie. Zostałem zwolniony. Mój świat legł w gruzach. Myśli kotłowały mi się w głowie. Musiałem wyjechać z Aspinwall.
Teraz juz wiem, że nigdzie nie będzie mi tak dobrze jak tam - na mojej kochanej latarni.