Adam Chmielowski - Brat albert

Adam Chmielowski ( Brat Albert) urodzony 20 sierpnia 1845 roku. Zasadę:
„Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj”, realizował na wiele sposobów. 24 września 1880 roku wstąpił do Zakonu Ojców Jezuitów w Starej Wsi. Po roku zrezygnował z powodu depresji oraz załamania nerwowego. Spokój odnalazł w Zakonie św Franciszka z Asyżu. W roku 1884 malował wiele obrazów, ale coraz bardziej zaangażował się w opiekę nad nędzarzami oraz bezdomnymi. Po jakimś czasie czasie porzucił malarstwo i oddal się w całości opiece nad ubogimi. Był gotowy do poświęceń, mieszkał w ogrzewalni miejskiej przy ulicy Skawińskiego na Kazimierzu razem z bezdomnymi, alkoholikami oraz nędzarzami. Dnia 25 sierpni 1887 roku wstąpił do III Zakonu św Franciszka, od tej pory znany jako Brat Albert. Śluby zakonne złożył 25 sierpnia 1888 roku. Założył zgromadzenie braci Albertynów, a w 1891 roku Zgromadzenie Sióstr Albertynek. W Krakowie prowadził przytułek, w którym mieszkał razem z ubogimi.
Po zachorowaniu na raka żołądka, 23 grudnia 1916 roku przyjął sakrament chorych, a 25 grudnia 1916 roku zmarł w opinii świętości. Miał wtedy 71 lat. Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim. W 1938 roku otrzymał (pośmiertnie), za oddaną pracę wśród biednych, Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski. Przyczyna jego śmierci było zamiłowanie do palenia tytoniu . W młodości przypadkowo połknął cygaro. Co wywołało efekt uboczny w jego organizmie. Nie potrafił rozstać się z papierosami.
Dnia 22 czerwca 1983 roku podczas mszy świętej na krakowskich błoniach papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym a 12 listopada 1989 roku w Rzymie świętym. Jego szczątki znajdują się w kościele Ecce Homo na Prądniku Czerwonym w Krakowie. W kalendarzu liturgicznym dla diecezji polskich obowiązkowe wspominanie św. Alberta Chmielowskiego zakonnika przypada 17 czerwca.