W życiu których bohaterów literackich nadrzędną rolę odegrała myśl o ojczyźnie.

W znanej mi lekturze nie ma wielu postaci w życiu których najważniejszą rolę odgrywa myśl o ojczyźnie. Jednak tacy bohaterowie tez występują.
Pierwszym przykładem jest Latarnik to stary człowiek, Polak , który miał za sobą udział w wielu walkach o wolność. Sienkiewicz przedstawia go jako emigranta, który nie mogąc wrócić do kraju, zajął się pracą latarnika w Aspinwall. Skawinski pewnego dnia otrzymał szczególną przesyłkę . Było w niej dzieło A. Mickiewicza pt. „ Pan Tadeusz”. Bohater ujrzawszy polskie słowa, odczuł całą swoją miłość do ojczyzny i wielką tęsknotę za nią. Tak zaczytał się w „ Panu Tadeuszu”, że zapomniał o zapaleniu latarni i stracił prace, która była dla niego wszystkim. Okazało się jednak, że ojczyzna jest sprawą ważniejszą, jej wspomnienie w słowach tego dzieła sprawiło, że Skawinski zapomniał o teraźniejszości. Zapamiętał się we wspomnieniu, tym bardziej, że słynne zdanie „ Litwo, ojczyzno moja” Mickiewicza, wyraża tęsknotę patrioty za krajem. Według mnie , losy Skawinskiego obrazują patryjotyzm.
Kolejnym wzorcem może być Marcin Borowicz główny bohater powieści Stefana Żeromskiego pt. „Syzyfowe prace”. Jest uczniem klerykowskiego gimnazjum. Zmaga się z trudami szkoły, z przeciwnościami losu, z swoimi problemami i własnymi wadami.
Marcina Borowicza poznajemy gdy jako ośmiolatek rozpoczyna naukę w wiejskiej szkole w Owczarach, żegnamy zaś osiemnastoletniego młodzieńca który skończył gimnazjum w Klerykowie. Marcin to syn zubożałego szlachcica, mieszkającego w Gawronkach. Marcin był oczkiem w głowie swoich rodziców. Bardzo kochał ojca, ale z matką łączyła go szczególna więź. To ona była zarazem jego najlepszym przyjacielem, opiekunem, pierwszym nauczycielem. Rozstanie z matką gdy wyjechał do Owczar było dla Marcina bardzo bolesnym przeżyciem. Osobowość Marcina zostaje ukazana w okresie kształtowania się. Z małego chłopca praktycznie całkowicie zależnego od rodziców przeistacza się w młodzieńca znającego swój wartość i posiadającego cel. Jego droga do poznania własnego miejsca jest bardzo trudna. Po stracie matki przezywa bardzo silne wzmożenie uczuć religijnych, po to aby następnie wpaść w przeciwieństwo – materializm i ateizm. Marcin szuka własnych idei i wartości. Przemianom w psychice Marcina towarzyszy stosunek do nauki i obowiązków szkolnych. Stosunek do ojczyzny „budzi się” w Borowiczu przez cały utwór. Jako młody chłopiec nie zna swojego kraju, nie utożsamia się z nim. W Klerykowie poznaje wypaczony obraz Polski, co budzi w nim bunt przeciwko swojej ziemi. Jest na najlepszej drodze do zostania przykładnym Rosjaninem gdy zachodzi w nim gwałtowna zmiana. Staje się wzorowym patriotą, poznaje swój kraj. Przesiąka kulturą i obyczajowością polską. Z młodego człowieka o słabej woli dającego się łatwo manipulować przeistacza się w lojalnego ojczyźnie Polaka.
W literaturze wielu jest bohaterów takich jak ci których przedstawiłem jednak w większości nie są oni mi znani. Bohaterowie ci najczęściej ukazywani byli przez pisarzy na obczyźnie, gdyż tęsknili za krajem, a w ten sposób mogli podzielić się swoimi uczuciami. Taka twórczość a pewnością przynosiła im ulgę.