Topielec
polecab/d
Słownik etymologiczny języka polskiego
topielec
Kategoria: topiel
1. ‘ten, który się utopił’; 2. w gwarach ‘istota żyjąca w wodzie i wciągająca do niej grzesznych ludzi’
Strona:
1
1. ‘ten, który się utopił’; 2. w gwarach ‘istota żyjąca w wodzie i wciągająca do niej grzesznych ludzi’