Przyprawiać komuś gębę
przyprawić/przyprawiać komuś gębę
‘oczerniać, szkalować kogoś, pomawiać go o coś’; zwrot, liter. – W. Gombrowicz, „Ferdydurke”; (…) czymże innym, jak nie linczem, był donos na Andrzeja Przewoźnika, (…) człowieka prawego i godnego, któremu przyprawiono gębę agenta (…). – „Angora”.
Nie ma ucieczki przed gębą, jak tylko w inną gębę zaś przed pupą w ogóle nie ma ucieczki .Objaśnij sens słów Gombrowicza.
maski: Szkoła narzuca uczniom maskę niewinności i naturalności, środowisko narzuca Młodziakom schemat nowoczesnej rodziny, ziemianie narzucają służbie gębę chamów, a służba ziemianom gębę panów. Gęba
Satyra na rzeczywistość polską.
: "upupić" znaczy u niego udziecinnić kogoś, narzucić mu formę niższą, " przyprawić gębę " znaczy narzucić komuś obcą formę (Zosia przyprawia Józiowi " gębę " uwodziciela). Dla pisarza kontakty międzyludzkie są nieustanną grą, w której ludzie
"Ferdydurke" Witold Gombrowicz.
specyficznymi, stworzonymi przez siebie pojęciami: "upupić" znaczy u niego udziecinnić kogoś, narzucić mu formę niższą, " przyprawić gębę " znaczy narzucić komuś obcą formę (Zosia przyprawia Józiowi " gębę
Miętusa z Syfonem pojedynek na miny!
„F”. Czy można zatem powiedzieć, że szkoła „upupia” ? Tak, a uczeń daje się „upupić”, daje „ przyprawić sobie gębę ”, staje się niewolnikiem cudzych form i w rezultacie – nigdy nie będzie miał twarzy
Przepis na zapiekankę kalafiorową z serem
drugą połowę zetrzeć na tarce. Przygotowany sos pomidorowo-cebulowy przyprawić do smaku solą, pieprzem i cukrem. 3. W naczyniu żaroodpornym, wysmarowanym olejem, ułożyć plasterki żółtego sera