Motyw wesela
Katastrofizm Żagarystów.
- Taisa i jej mąż Siemion Dubrowski oraz ich syn mały Józik - Miejsce:Sedelniki - Siemion chory - Michaś (wychowanek proboszcza) idzie do proboszcza ; mówi mu, że martwi się o Siemiona , ze on kiedyś uratował mu życie, gdy ten się topił (...
Omów literacką realizację motywu wędrówki. Powołaj się na właściwie dobrane utwory (weź pod uwagę również inne motywy np. Szatana, Boga, domu, rodziny)
MOTYW TAŃCA Polonez - tango - walc - chocholi taniec 1. Adam Mickiewicz "Pan Tadeusz" - symbol pojednania, optymizmu, nadziei, przemijającej polski szlacheckiej. 2. Stanisław Wyspiański "Wesele" - tragiczny, monotonny, pomagający zapaść w...
Różne ujęcia motywu wesela i jego funkcje w literaturze
Wesele, jak mówi nam słownik, to uroczystość na cześć nowożeńców, połączona z przyjęciem, czasem z tańcami i to właśnie motyw wesela będzie tematem mojej ustnej prezentacji maturalnej. Tradycja wesela sięga już czasów Antyku i znajomym mi...
Motyw wesela i jego funkcja w utworze.
praca nie jest skonczona ale już dobrze zaczęta;)
Ogolnie o XX leciu miedzywojennym
, wskazuje na liczne powiązania z romantycznym i intuicyjnym przeczuciem nadchodzącej katastrofy. Musi ona nadejść, gdyż europejska kultura przeżywa kryzys. Przekonanie Żagarystów wynikało z przeczucia
XX-lecie miedzywojenne - ogólna charakterystyka epoki.
wszystkim w twórczości żagarystów . Skamandryci Przedstawiciele: Julian Tuwim, Jarosław Iwaszkiewicz, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński, Jan Lechoń. Grupa Skamander (od nazwy rzeki
XX-lecie międzywojenne - ogólna charakterystyka epoki.
dwudziestolecia: Skamandryci, futuryści, awangarda. Można zaobserwować akcenty katastroficzne - przede wszystkim w twórczości żagarystów . Skamandryci Przedstawiciele: Julian Tuwim
XX Lecie Międzywojenne - wszystko o tej epoce
, futuryści, awangarda. Można zaobserwować akcenty katastroficzne - przede wszystkim w twórczości żagarystów . Skamandryci Przedstawiciele: Julian Tuwim, Jarosław Iwaszkiewicz, Antoni
Krzysztof Kamil Baczyński
głównie pod wpływem J. K. Weintrauba, poezji Czechowicza i wileńskich Żagarystów (zwłaszcza Zagórskiego i Rymkiewicza). Na czoło, poza typową dla katastrofistów scenerią kosmiczną, wysuwa się kontrast