Lenin Włodzimierz I.

Pochodził z zamożnej rodziny mieszczańskiej, ukończył prawo na Uniwersytecie Kazańskim. Na studiach zainteresował się marksizmem, w 1897 zesłany na Syberię (do 1900)za działalność polityczną. W latach 1900–05 i 1907–17 przebywał na emigracji, głównie w Szwajcarii. W 1903 został przywódcą odłamu „bolszewików” rosyjskiej partii robotniczej (SDPRR). Przy pomocy Niemców powrócił do Rosji w 1917. Organizator i przywódca rewolucji październikowej 1917. Od II Zjazdu Rad (1917) przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych. Zawarł separatystyczny pokój z Niemcami w 1918. W czasie wojny domowej i walki z interwencją mocarstw zachodnich 1917–22wprowadził terror, utworzył obozy koncentracyjne (łagry), odpowiedzialny za śmierć tysięcy ludzi. Twórca podstaw totalitarnego ustroju ZSRR, w którym pełnia władzy politycznej, ekonomicznej, wojskowej i policyjnej znalazła się w gestii partii komunistycznej. Kryzys gospodarczy i głód wśród ludności zmusiły go w 1921 do częściowego przywrócenia gospodarki rynkowej (Nowa Polityka Ekonomiczna). Główne prace: Rozwój kapitalizmu w Rosji 1899, Co robić? 1902, Państwo a rewolucja 1918.

To prawda, że wolność jest cenna – tak cenna, że należy ją racjonować.
Włodzimierz Lenin