Hirohito

Kształcony na cesarza przez siedem lat w specjalnym instytucie. W 1921 został regentem, w 1922 jako pierwszy w historii następca tronu odwiedził Europę. W 1926 został cesarzem z władzą absolutną. Prowadził politykę ekspansji terytorialnej, ulegając wpływom dowódców armii. Pod jego panowaniem Japonia podbiła Mandżurię w 1931 i znaczną część Chin 1937–45. W 1936 zawarła z Niemcami pakt antykominternowski, w 1941 atakując Stany Zjednoczone przyłączyła się do II wojny światowej. Armia japońska zajęła Indochiny i znaczne obszary Azji Południowo-Wschodniej. W 1945 po licznych klęskach militarnych, zniszczeniu Hiroszimy i Nagasaki bombami atomowymi oraz ataku ZSRR, cesarz podpisał bezwarunkową kapitulację Japonii i zgodził się na amerykańską okupację. Na mocy traktatu pokojowego w 1951 wyrzekł się pretensji do terytoriów m.in. Chin, Korei i ZSRR. Zachował tron i tytuł, w 1947 na mocy nowej ustawy zasadniczej stał się monarchą konstytucyjnym. Firmował swoją osobą proces demilitaryzacji i demokratyzacji kraju. Wspierał amerykańsko- japońską współpracę ekonomiczną. Przyczynił się do odbudowy kraju i niezwykle szybkiego rozwoju gospodarczego, co pozwoliło Japonii odzyskać status mocarstwa, mimo braku silnej armii i broni jądrowej.

Naszym celem nie jest już walka. Jest przeżycie.
Hirohito