Srebro

Srebro to miękki, kowalny metal o charakterystycznym połysku. Wśród pierwiastków zaliczany jest do najlepszych przewodników ciepła i elektryczności.

Konfiguracja elektronowa atomu srebra: [Kr] 5s¹ 4d¹⁰

W związkach srebro występuje głównie na I stopniu utlenienia.

Konfiguracja kationu srebra jest następująca: Ag+ : [Kr] 4d¹⁰

Srebro nie reaguje z tlenem atmosferycznym. Czarny nalot pokrywający z czasem przedmioty srebrne to siarczek srebra(I) – obecne w powietrzu śladowe ilości siarkowodoru w reakcji z tlenem i srebrem utworzą ten związek:
2 Ag + H₂S + ¹/₂ O₂ → Ag₂S↓ + H₂O

W szeregu napięciowym metali srebro leży za wodorem. Jako metal o dodatniej wartości potencjału elektrochemicznego srebro nie reaguje z wodą, kwasami słabo nieutleniającymi oraz z zasadami, reaguje natomiast z kwasami silnie utleniającymi, np.
Ag + 2 HNO_{3 stęż.} → AgNO₃ + NO₂ ↑ + H₂O

Tlenek srebra(I) to czarny osad. Podczas ogrzewania łatwo ulega rozkładowi:
2 Ag₂O → 4 Ag + O₂ ↑

Tlenek ten wydziela się z roztworu azotanu(V) srebra pod wpływem mocnej zasady:
2 AgNO₃ + 2 KOH → Ag₂O↓ + 2 KNO₃ + H₂O

Można go również otrzymać w wyniku rozkładu wodorotlenku srebra(I) w podwyższonej temperaturze:
2 AgOH → Ag₂O↓ + H₂O

Tlenek srebra(I) rozpuszcza się w amoniaku tworząc wodorotlenek diaminasrebra(I):
Ag₂O + 4 NH₃ + H₂O → 2[Ag(NH₃)₂]OH

Działając kwasem solnym na roztwór AgNO₃ wytrąca się biały, serowaty osad chlorku srebra(I) ciemniejący na świetle:
AgNO₃ + HCl → AgCl↓ + HNO₃
2 AgCl → Ag↓ + Cl₂ ↑
koloidalne srebro

Dodanie do osadu AgCl amoniaku spowoduje rozpuszczenie osadu, a wprowadzenie w następnej kolejności do roztworu kilku kropel kwasu azotowego(V) HNO₃ wytrącenie białego osadu:
AgCl + 2 NH₃ → [Ag(NH₃)₂]Cl
chlorek diaminasrebra(I)
[Ag(NH₃)₂]Cl + 2 HNO₃ → AgCl↓ + 2 NH₄NO₃

Związki srebra(I) mają właściwości utleniające, co wykorzystano w próbie Tollensa, służącej do wykrywania aldehydów i badania właściwości redukujących cukrów.