Kuncewiczowa Maria

Współczesna polska powieściopisarka, przedstawicielka polskiej prozy psychologicznej. Przyszła na świat w rodzinie o tradycjach patriotycznych. Otrzymała solidne wykształcenie – studiowała literaturę francuską w Nancy i filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie na Uniwersytecie Warszawskim, śpiew w konserwatoriach warszawskimi paryskim. W 1919 pracowała jako tłumaczka w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 20. sporo podróżowała. Po wybuchu II wojny światowej przedostała się do Francji, a następnie do Anglii, gdzie aż do 1955 prowadziła polski oddział Pen Clubu. Potem przeniosła się do USA, gdzie wykładała literaturę polską w Chicago. Do kraju wróciła w 1968 i zamieszkała w Kazimierzu nad Wisłą. Debiutowała w 1918 opowiadaniami drukowanymi w „Pro Arte et Studio”. Kuncewiczowa ukazuje człowieka uwikłanego w konflikt z otoczeniem, powinnościami i przeszłością, w psychologicznych opowiadaniach Przymierze z dzieckiem (1927), Twarz mężczyzny (1928). Największą popularność przyniosła jej Cudzoziemka (1935) – wnikliwy portret psychologiczny kobiety, która, rozczarowana, niespełniona i sfrustrowana, niszczy wszystkich wokół siebie. Napisała też Gaj oliwny (1961), Tristan 1946 (1967), szkice z podróży  (1965).