Balzac Honoriusz

Francuski powieściopisarz. W dzieciństwie czuł się nie lubiany przez matkę, przez co bardzo cierpiał. Zgodnie z wolą ojca studiował prawo na Sorbonie, ale chętniej przysłuchiwał się wykładom z literatury i filozofii. Miał kłopoty finansowe. W 1825 uruchomił drukarnię, ale jego firma zbankrutowała i musiał spłacać długi. Z brakiem pieniędzy borykał się już do końca życia, dlatego ratował się zaliczkami na powieści. Pisał nawet po kilkanaście godzin dziennie, pijąc ogromne ilości kawy. Kilka miesięcy przed śmiercią Balzac poślubił Polkę, Ewelinę Hańską, z którą korespondował przez 18 lat. Pierwszy sukces przyniosła mu powieść Szuanie (1829). Fizjologia małżeństwa została uznana za nieprzyzwoitą. Początkowo publikował pojedyncze utwory, drukowane w odcinkach Sceny z życia prywatnego, potem jednak postanowił połączyć swoje powieści w cykl Komedia ludzka. Miał on liczyć 137 pozycji, ale Balzac ukończył 85 z nich. Najbardziej znane utwory, które wywarły wpływ na rozwój powieści realistycznej i naturalistycznej, to Ojciec Goriot (1834), Eugenia Grandet (1833), Stracone złudzenia (1837-43), Kuzynka Bietka (1847).