Pajęczaki są przeważnie organizmami lądowymi. Najczęściej ciało ich dzieli się na głowotułów i odwłok, choć może być też nie podzielone (np. u roztoczy). Posiadają dwie pary odnóży gębowych (szczękoczułki i nogogłaszczki) i cztery pary odnóży krocznych. Nie mają czułków. Głównie są drapieżnikami, choć spotykane są pasożyty. Wiele drapieżników posiada gruczoły jadowe.
Ich układ pokarmowy przystosowany jest do wysysania płynnego pokarmu: soków roślinnych, krwi lub rozłożonych enzymatycznie i upłynnionych tkanek ofiary. Narządami oddechowymi są tchawki lub płucotchawki, wydalniczymi cewki Malpighiego oraz przekształcone metanefridia. Posiadają oczy proste. Są jajorodne lub jajożyworodne, najczęściej z rozwojem prostym (wyjątek: roztocze). Do pajęczaków zaliczane są m.in. pająki, skorpiony, zaleszczotki, kosarze, roztocze.
Pająki, skorpiony, zaleszczotki paraliżują swoje ofiary jadem, niekiedy niebezpiecznym także i dla człowieka. Pająki posiadają też gruczoły przędne, umożliwiające im budowę sieci łownej lub kokonów chroniących jaja. Kosarze odżywiają się głównie martwymi organizmami oraz materią organiczną. Wiele roztoczy jest pasożytami roślin, zwierząt i człowieka, np. kleszcz, świerzbowiec. Mogą one też przenosić drobnoustroje chorobotwórcze lub być przyczyną chorób alergicznych.