zbić/zbijać kogoś z tropu

‘pozbawić/pozbawiać kogoś pewności siebie, wprawić/wprawiać w zakłopotanie, zmieszać kogoś’; zwrot, myślis. Tak mówiono o zwierzęciu, które potrafiło zmylić pogoń psów tak, że traciły one ślad; Ta historyjka nie trzyma się za bardzo kupy, ale zbija z tropu nauczycielkę. – „Victor G”; Ale Zygmuś nie jest zbity z tropu. Trzeba przyznać otwarcie: Zygmuś kłamie.