(nie móc) pogodzić się/oswoić z myślą o czymś

‘(nie móc) przyzwyczaić się do czegoś, uznać coś za rzeczywiście zaistniałe, naturalne; (nie móc) przestać się dziwić’; zwrot; Mimo woli przychodzi ci na myśl, że stało się tu coś okropnego, że to jakiś kataklizm natury, i nie możesz oswoić się z myślą, że ten kataklizm nie skończy się nigdy. – H. Sienkiewicz; Piotr od 735 tygodni nie potrafi pogodzić się z myślą, że Kinga chce go zdradzić z Mateuszem (…). – „Ozon”.