wpaść/wypaść jak burza

‘wpaść gdzieś, wypaść skądś raptownie, nagle, niespodziewanie, gwałtownie’; zwrot zjawisko atmos.; Rafał był u Anki, jak zwykle siedzieli w jej pokoju, trochę się kłócili, bo słyszałem jego podniesiony głos, a potem otworzyły się drzwi i Rafał wypadł jak burza do przedpokoju, a potem, dalej jak burza, do windy. – „Victor J”.