Baza wiedzy / Opracowania / Słownik języka polskiego

Żywioł

poleca b/d

rzecz. m

niszcząca siła natury.
(przen.) pasja, zainteresowanie.
grupa ludzi powiązanych pochodzeniem narodowym, społecznym itp.

(w zn. 1.) Po kilkudniowych ulewach wylały rzeki na Podlasiu. Żywioł (M. lp, ident. w B. lp) zabrał kilka domów i zatopił kilkaset hektarów pól. Jak przypomina prasa, żywioły (M. lm, ident. w B. lp) nie oszczędzają tej okolicy. W ubiegłym roku nad tym samym obszarem przeszła potężna wichura.

(w zn. 2.) Pan Andrzejewski jest fotografem, ale prawdziwym jego żywiołem (N. lp) jest sport.

(w zn. 3.) Żywioł (M. lp, ident. w B. lp) napływowy zdominował większość dużych miast. Przez wiele lat młodzi ludzie wyłącznie w miastach upatrywali dla siebie szansy rozwoju i zdobycia ciekawej pracy.

Pochodzenie:

żywiołowość – ruchliwość, dynamiczność,
żywiołowy – spontaniczny, energiczny, np. Zespół rockowy występujący w naszym domu kultury, nie był przygotowany na tak żywiołowe przyjęcie przez publiczność. Młodzi muzycy musieli bisować aż cztery razy.

Obecna postać

Związek frazeologiczny być w swoim żywiole, oznacza być na właściwym miejscu, czyli działać spontanicznie z werwą i pasją, np. W czasie grzybobrania pan Marek był w swoim żywiole, doradzał wszystkim, gdzie można znaleźć największe okazy, i pomagał w rozpoznaniu gatunków grzybów.

Podoba się? Tak Nie

Więcej informacji:

Podobne teksty:

Materiał opracowany przez eksperta

Spis treści

Żywioł