rzecz. m
osoba uzależniona od pracy.
Pan Kazimierz jest pracoholikiem (N. lp). Nie wiedział o tym, dopóki nie wybrał się na długi urlop. Jego żona powiedziała, że takiemu pracoholikowi (C. lp) przyda się wypoczynek. Pan Kazimierz powiedział, że nie jest uzależniony od pracy, ale już po trzech dniach urlopu zaczął się nudzić i opowiadać żonie, jak dobrze byłoby teraz siedzieć w pracy za biurkiem. Tymczasem szef pana Kazimierza uważa, ze pracoholicy (M. lm) to ludzie, którzy nie potrafią wypoczywać i dlatego nie zawsze są przydatni – przemęczeni popełniają wiele błędów i swoją nadgorliwością denerwują kolegów.