rzecz. m
rzecz wewnętrznie sprzeczna, nielogiczna.
Dyrektor wezwał pana Jana, aby porozmawiać o paradoksie (Ms. lp) jego sytuacji zawodowej. Paradoks (M. lp, ident. w B. lp) polegał na tym, że pan Jan jednocześnie był chwalony za zyski, jakie przynosił dla firmy, i ganiony za notoryczne spóźnienia.
paradoksalny – odnoszący się do paradoksu, sprzeczny, niespójny,
paradoksalność – sprzeczność, np. paradoksalność sytuacji, paradoksalność wypowiedzi.
W rozważaniach futurologicznych, dotyczących natury czasu i możliwości skonstruowania tzw. wehikułu czasu pojawia się określenie paradoksu czasu, które mówi, że podróże w czasie są niemożliwe, a w każdym razie trudno wyobrażalne. Jednym z dowodów na istnienie tego paradoksu jest przykład,w którym podróżnik w czasie przenosi się do przeszłości i zabija swojego dziadka, wtedy nie rodzi się jego ojciec i równocześnie istnienie samego podróżnika staje się niemożliwe. To tzw. paradoks dziadka.
Materiał opracowany przez eksperta
