rzecz. m
substancja silnie działająca na organizm ludzki, przyjmowana jako używka, która przez oddziaływanie na mózg wprowadza zażywającego w stan euforii, pobudzenia, uspokojenia albo wywołuje halucynacje; w medycynie używana najczęściej jako środek usypiający i znieczulający; w większości krajów handel oraz/lub zażywanie narkotyków jest prawnie zabronione.
Wczoraj na krajowej trasie nr 1 doszło do nieszczęśliwego wypadku. Najprawdopodobniej jeden z kierowców był pod wpływem narkotyku (D. lp) i nie zapanował nad pojazdem. Odurzonego narkotykiem (N. lp) 28-letniego mieszkańca Warszawy odwieziono do szpitala z poważnymi obrażeniami ciała. Policja zauważyła, że oprócz alkoholu coraz częściej przyczyną wypadków są narkotyki (M. lm, ident. w B. lm) zażywane przez nieodpowiedzialnych kierowców.
KOMENTARZ
Prawo zdecydowanej większości krajów odnosi się surowo do spraw związanych z narkotykami, zwłaszcza w stosunku do osób zajmujących ich produkcją i rozprowadzaniem. Narkotyki są uznawane za czynnik poważnie zagrażający społeczeństwu, jako że ich przyjmowanie prowadzi do uzależnienia i nierzadko śmierci, a czarnym rynkiem rozprowadzania zajmują się organizacje przestępcze.