czas.
donosić na kogoś, zdradzać powierzone tajemnice.
Znane są przypadki, kiedy w latach 50. sąsiad zadenuncjował sąsiada za słuchanie zakazanej wtedy w Polsce rozgłośni Radia Wolna Europa. Trudno sobie wyobrazić, aby w dzisiejszym, demokratycznym społeczeństwie władza sprzyjała denuncjacjom i liczyła na współpracę z denuncjatorami.
KOMENTARZ
W formie dokonanej czas. denuncjować brzmi zadenuncjować, czyli dokonać denuncjacji.
denuncjacja – złożenie doniesienia do władz; denuncjacja jest rozumiana jako doniesienie połączone zazwyczaj ze zdradą jakiejś sprawy i ludzi,
denuncjator (ż denuncjatorka) – ktoś dokonujący denuncjacji, donosiciel, (potocznie: kapuś).
Słowa z tej samej grupy znaczeniowej to np. donos – wyraz oznaczający skargę (najczęściej anonimową) albo doniesienie o popełnieniu przez kogoś wykroczenia lub przestępstwa. W języku potocznym zamiast denuncjować można usłyszeć żargonowe (zob. SPJ) określenie sypać, np. Schwytany przestępca zaczął sypać swoich wspólników albo w czasie przeszłym: przestępca wsypał swoich wspólników. Jeszcze inne słowo kapować jest charakterystyczne dla gwary środowiskowej (SPJ),np.: Słyszałeś? Bawoła przymknęli i podobno wszystkich zakapował, trzeba będzie się zwijać!
Materiał opracowany przez eksperta
