rzecz. ż
proces oznaczający oddanie kompetencji i części władzy jednostkom terenowym, przeciwieństwo centralizacji.
W czasie reformy administracyjnej kraju zadbano o decentralizację (B. lp) głównych urzędów państwowych, aby ważne ustalenia mogły zapadać na szczeblu lokalnym i nie były uzależnione od decyzji podejmowanych w stolicy.