rzecz. m, br. lm
ustrój społeczno-gospodarczy, opierający się na własności prywatnej, stanowiącej podstawę w gospodarczej organizacji państwa; podstawową cechą kapitalizmu jest fakt regulacji procesów gospodarczych głównie przez wolny rynek towarów i usług.
Na lekcji historii uczniowie zapoznali się z historią rozwoju kapitalizmu (D. lp) w XIX-wiecznej Europie. Poznali przy okazji nazwiska najważniejszych filozofów i teoretyków społecznych piszących w tym czasie o kapitalizmie (Ms. lp).
kapitał – środki zainwestowane w funkcjonowanie przedsiębiorstwa; zasoby zgromadzone przez kogoś, najczęściej w postaci pieniędzy, np. jako oszczędności, majątek; czyjś dorobek artystyczny lub intelektualny, np. Przez lata zyskałem ogromne doświadczenie pracując w ciekawych miejscach z interesującymi ludźmi i ta wiedza to mój największy kapitał!
kapitałowy – związany z kapitałem (np. rynek kapitałowy, fundusz kapitałowy).
kapitalista (ż kapitalistka) – osoba posiadająca kapitał,
kapitalistyczny – związany z kapitalizmem.
W czasach wczesnego PRL, w oficjalnej propagandzie nadawano słowu kapitalizm jednoznacznie negatywną konotację (SPJ). Celem było utrwalenie oficjalnej polityki państwa podkreślając, że socjalizm miał być tym właściwym ustrojem, a z kapitalizmu i wiążącej się z nim własności prywatnej płynęło wszelkie zło, „wyzysk” i upokorzenie ludzi. Powstało nawet określenie kapitalizm monopolistyczny, będące synonimem słowa imperializm, które miało jednoznacznie negatywne znaczenie.
Podobne słowo – kapitalny nie wiąże się znaczeniowo z wyrazem kapitalizm, a znaczy: główny, najważniejszy, całkowity (np. kapitalny remont samochodu). W potocznym znaczeniu: wspaniały, świetny, znakomity, np. Widziałem wczoraj kapitalną komedię. Dawno tak się dobrze nie bawiłem!
Materiał opracowany przez eksperta
