rzecz. m
człowiek wybitny w swojej dziedzinie, znający się bardzo dobrze na jakimś zagadnieniu, fachowiec, profesjonalista, znawca.
Spadkobierca sporej kolekcji obrazów zaprosił do domu eksperta (D. lp, ident. w B. lp), który miał je wycenić. O ekspercie (Ms. lp) tym mówiono, że jest najwybitniejszym w mieście znawcą sztuki polskiej XIX i XX w. Niezależnie, nowy właściciel obrazów postanowił skorzystać z opinii dwóch innych ekspertów (D. lm, ident. w B. lm).
ekspertyza – fachowa, specjalistyczna opinia o czymś wyrażona przez eksperta, np. Pan Kowalski, rzeczoznawca budowlany, przedstawił swoją ekspertyzę dachu hali sportowej,
ekspercki – związany z ekspertyzą, specjalistyczny.
Wyraz rzeczoznawca ogranicza się do grona osób, które „znają się na rzeczy”, są w stanie określić wartość czegoś. Słowa ekspert używa się w szerszym zakresie. Innym słowem zastępującym jest biegły (ż biegła) w użyciu rzeczownikowym.
O biegłym współcześnie mówimy głównie jako o ekspercie doradzającym w sprawach sądowych, np.: Profesor zoologii jako biegły sądowy określił, czy oskarżony mógł tak wytresować małpę, aby dokonała zuchwałej kradzieży.
Materiał opracowany przez eksperta
