rzecz. ż, br. lm
- (polit.) stan chaosu i dezorganizacji, sytuacja, w której państwo nie może być dobrze zarządzane; powstaje zazwyczaj na skutek nieudolnych rządów.
- (pot.) stan nieporządku; destrukcji, rozprzężenie ustalonego porządku.
(w zn. 1.) Na lekcji historii nauczyciel mówił dużo o historycznych przypadkach anarchii (D. lp, ident. w C. i Ms. lp) w różnych państwach na przestrzeni dziejów, wspomniał również o różnych czynnikach społecznych i politycznych, które mogły wywołać anarchię (B. lp).
(w zn. 2.) Zaraz po wycieczce dyrektor odwiedził klasę III a i gniewnie powiedział: – Doszły mnie słuchy, że kiedy wasza wychowawczyni zachorowała na wycieczce,zapanowała tam całkowita anarchia (M. lp)! Chłopcy urządzali sobie wycieczki po okolicy o godzinie drugiej w nocy, a dziewczęta rzucały pomidorami przez okno, chcąc trafić do kosza przeznaczonego do gry w koszykówkę!