rzecz. ż
- (psych.) zachowanie skierowane przeciwko komuś, zmierzające do wyładowania negatywnych emocji na innej osobie, otoczeniu.
- (pot.) zachowanie dynamiczne, konkretne, zmierzające do osiągnięcia jakiegoś celu i wykonywane zazwyczaj bez zamiaru sprawienia komuś przykrości, np. agresja w sporcie.
- napaść zbrojna jednego państwa na inne, najczęściej mająca zagrozić jego suwerenności.
(w zn. 1.) Dzisiaj czytałem książkę Elliota Aronsona Człowiek istota społeczna, z której dowiedziałem się dużo o agresji (Ms. lp, ident. w D. i C. lp) i jej roli w psychice ludzkiej.
(w zn. 2.) Dzięki zdecydowanej postawie drużyny, agresji (C. lp, ident w D. i Ms. lp) zawodników i ostremu atakowi na pole karne przeciwnika, już w 12. minucie mecz upadła pierwsza bramka dla Brazylii.
(w zn. 3.) Wiele agresji zbrojnych (D. lm) w historii ludzkości było wynikiem narodowościowych lub religijnych konfliktów; często ofiarami sąsiadów padały niewielkie bądź słabe państwa.
KOMENTARZ
Główny cel wyrażania agresji to sprawienie cierpienia lub bólu osobie, przeciwko której agresja jest skierowana. W szerszym znaczeniu, agresja może być skierowana np. przeciw grupie społecznej (agresja przeciwko mniejszościom narodowym). Agresja jako cecha charakteryzująca osobowość człowieka jest przez psychologię rozpatrywana szerzej, w oderwaniu od zachowań krzywdzących, jako nieodłączny składnik osobowości (zob. cytat).