rzecz. m, br. lm
- (fil.) pogląd filozoficzny zaprzeczający możliwości poznania całkowitej, obiektywnej rzeczywistości lub pewnych jej elementów; poznanie całej rzeczywistości nie jest możliwe, ponieważ człowiek dysponuje do tego jedynie zwykle zawodnymi zmysłami.
- (pot.) pogląd, że należy wstrzymać się od sądów na istnienie lub nieistnienie Boga, ponieważ nie da się go poznać, udowodnić, że istnieje, ani w sposób pewny wykazać jego nieistnienie.
Karol jest studentem filozofii, właśnie wrócił z wykładu profesora Baczyńskiego na temat agnostycyzmu (D. lp). Profesor jest znanym specjalistą w tej dziedzinie i bardzo ciekawie mówi o agnostycyzmie (Ms. lp) oraz różnych jego formach na przestrzeni dziejów.