Podstawowe informacje o bohaterze
Gdy rozpoczyna się akcja utworu Mackiewicza Droga donikąd, Karol jest przyjacielem głównego bohatera powieści – Pawła. Jego imię stanowi tytuł pierwszej części utworu. Kiedy poglądy polityczne Karola zmieniają się i zaczyna on promować ideologię komunistyczną, przyjaźń z Pawłem kończy się. Rodzina charakteryzowanego bohater przed wojną miała majątek ziemski nad Dźwiną. Karol początkowo uczył się u jezuitów, a następnie poszedł na uniwersytet. Studia ukończył z wyróżnieniem.
Charakterystyka zewnętrzna
Karol jest przystojnym, wysokim mężczyzną w typie nordyckim. Narrator opisuje go jako silnego, zdrowego mężczyznę o regularnych rysach twarzy i zdrowych zębach. Biorąc pod uwagę fakt, że pracuje on przy wyrębie drzewa, można sądzić, że jest dobrze zbudowany i szczupły.
Charakterystyka wewnętrzna
Karol jest inteligentny, ma on skłonność do filozofowania i umysł analityczny. Po przyjeździe do miasta pracuje jako nauczyciel w szkole, a potem zaczyna wykładać zasady leninizmu i stalinizmu na uniwersytecie. Bohater ten jest lojalny wobec swoich przyjaciół, nawet pomimo tego, że Paweł w pewnym momencie nie chce już z nim rozmawiać (główny bohater powieści dowiaduje się, że Karol promuje system komunistyczny i nazywa go kanalią). Charakteryzowana postać przez przypadek spotyka żonę kolegi – Martę i zdradza jej, że dzięki jego protekcjom, sowieci do tej pory nie aresztowali rodziny Pawła. Karol cechuje się też zmiennością, na początku utworu krytykuje ideologię bolszewików i stwierdza, iż dążą oni do tego, by zniszczyć radość z życia doczesnego. Potem zmienia zdanie o systemie komunistycznym i wychwala go. Stwierdza, że w czasach stalinowskich wszyscy są równi. Karol jest także nieprzewidywalny i skryty. Przed wyjazdem do miasta nie mówi o swoich planach Pawłowi, który wydaje się bardzo zaskoczony, gdy słyszy o nowej pracy kolegi.
Ocena bohatera
Karol nie jest jednoznacznie negatywną postacią. Narrator nie ocenia zmiany jego poglądów politycznych. Charakteryzowany bohater racjonalizuje swoją decyzję o pracy w szkole i na uniwersytecie. Jego postawa jest pod tym względem nieco zbliżona do tej, którą przyjął Konrad (drugoplanowa postać w powieści, znajomy Pawła). Karol jest dobrym przyjacielem, lecz zarazem człowiekiem uległym i słabszym psychicznie niż Paweł.
