Zcharakteryzuj jednego z postaci ,,Oskar i pani róża'

Oskar - charakterystyka • Oskar i pani Róża
Chory chłopiec, który wie, że umrze. Już to wystarczy, żeby spróbować sobie wyobrazić jego wewnętrzny świat. Jak każde takie dziecko, jest niezwykle dojrzały. Trochę tupeciarz, dość arogancko rozmawia z Panem Bogiem, ale jest w tym duży ładunek emocjonalny i filozoficzny. W każdym prawie słowie znać człowieka po przejściach. Chłopiec, za namową pani Róży, postanawia przeżyć swoje życie w dwanaście dni. Doświadcza więc w tym czasie wszystkich problemów dojrzewania, zakochuje się, nawet ma „żonę”, a w końcu staje się panem w średnim wieku, spragnionym potwierdzenia własnej atrakcyjności. W słowniku medycznym, którym pasjonuje się Peggy, szuka słów takich jak życie, śmierć, wiara, Bóg. To oddaje istotę jego zainteresowań i wrażliwości.

Pani Róża - charakterystyka • Oskar i pani Róża
Jest wolontariuszką, o wiele starszą, niż pozwala na to regulamin. Jak wszyscy wolontariusze nosi różowy fartuszek. Opowiada chłopcu historie, w których jest na przykład Dusicielką z Langwedocji – silną zapaśniczką (właściwie ta opowieść jest wymyślona, na końcu mówi bohaterka - „Dzięki niemu [...] znałam się nawet na zapasach”). Pani Róża to staruszka, drobna i trochę trzęsącą się. Jej opowieści są dla Oskara bajkami terapeutycznymi, których drugim dnem są, zawarte w nich, bieżące problemy chłopca i propozycja ich rozwiązania. Jako jedyna ma odwagę mówić o śmierci. Nie zatyka uszu, wytrzymuje - jak określa to Oskar. Nie tchórzy. Namawia swojego małego przyjaciela na pisanie listów do Pana Boga.