Mutsuhito

Na tronie zasiadł w 1867. Jego poprzednicy nie mieli realnego wpływu na władzę, która była w rękach szogunów. W latach 1867–68 doszło do rewolucji, w wyniku której obalono instytucję szogunatu i przywrócono władzę cesarzowi. Młody Mutsuhito przeniósł swą siedzibę z Kioto do Tokio,otoczył się gronem doradców, którzy w jego imieniu przeprowadzili reformę kraju. W 1871 zlikwidowano podział państwa na księstwa, zorganizowano biurokrację, nowy system podatkowy, szkolnictwo. Utworzono przedsiębiorstwa państwowe, m.in. pocztę, kolej, przemysł stoczniowy. Wprowadzono kalendarz gregoriański. Utworzono regularną armię, opartą na powszechnym poborze, którą uzbrojono w nowoczesny sprzęt kupiony na Zachodzie i wyszkolono według europejskich wzorców. W 1889 podpisał konstytucję, która wprowadziła ustrój monarchiczno-parlamentarny, ale pozostawiała w jego ręku władzę niemal absolutną. Rozpoczęto ekspansję terytorialną, po wojnie z Chinami 1984–85 uzyskano Tajwan i Peskadory, po konflikcie zbrojnym z Rosją 1904–05 Port Arthur, część Sachalinu, w 1910 dokonano aneksji Korei. W czasie jego panowania Japonia stała się gospodarczym i militarnym mocarstwem na Dalekim Wschodzie.

Cesarz ten koncentrował uczucia patriotyczne Japończyków, po raz pierwszy zespalające ich w narodową wspólnotę.
J.W. Hall