Kuroń Jacek

Urodzony w rodzinie inteligenckiej we Lwowie. Od wczesnej młodości zafascynowany marksizmem, aktywista ZMP. Ukończył pedagogikę na Uniwersytecie Warszawskim.Organizator tzw. drużyn walterowskich w ZHP. W latach 1953i 1956–64 członek PZPR. Autor (razem z K. Modzelewskim) Listu otwartego do członków PZPR, za który został wyrzucony z partii i więziony w latach 1964–67. W związku z tzw. wydarzeniami marcowymi w 1968 ponownie w więzieniu do 1971. Współautor tzw. Listu 59 z 1975, w którym protestował przeciwko zmianom w konstytucji i postulował m.in. wprowadzenie swobód demokratycznych i obywatelskich. Współorganizator i członek KOR w 1976, w 1977 KSS KOR, od 1978 wykładowca Towarzystwa Kursów Naukowych (tzw. Uniwersytetu Latającego). W latach 1980–81 doradca KKW NSZZ „Solidarność”. W 1981 internowany i więziony do 1984. W latach1988–90 członek Komitetu Obywatelskiego przy L. Wałęsie <Wałęsa Lech>. Współtwórca porozumienia Okrągłego Stołu w 1989. W latach 1989–2001 poseł na sejm, 1989–90 i 1992–93 minister pracy i polityki socjalnej. Zasłynął rozdawaniem za darmo zupy dla ubogich; zasiłki dla bezrobotnych nazwano „kuroniówkami”. W 1990 współzałożyciel Unii Demokratycznej (od 1994 w Unii Wolności), 1991–94 jej wiceprzewodniczący.

Zamiast palić komitety, zakładajcie własne.
Jacek Kuroń