Iwan IV Groźny

Jego ojciec Wasyl III, wielki książę moskiewski, zmarł, gdy Iwan miał trzy lata. Do chwili uzyskania pełnoletności regencję sprawowała matka, Helena Glińska, a po jej śmierci w 1538 grupa możnych bojarów pod przewodnictwem m.in. książąt Szujskich. W 1547 został koronowany na cara. Przeprowadził reformy państwa, wprowadził w 1550 nowy kodeks praw (sudiebnik), scentralizował administrację, utworzył nową formację wojskową,tzw. strzelców. Prowadził politykę ekspansji na wschodzie, zdobył chanat kazański (1552) i astrachański (1556). W latach 1558–82 przegrał wojnę z Polską o Inflanty. W okresie 1565–72 stworzył i utrzymywał instytucję opriczniny – systemu prześladowania i fizycznej eksterminacji osób i całych grup społecznych. Wymordował m.in. dużą część bojarów (w tym kobiety i dzieci), niemal wszystkich mieszkańców Nowogrodu Wielkiego. Opricznina doprowadziła do osłabienia państwa, czego skutkiem był najazd Tatarów i spalenie Moskwy w 1571. Instytucję tę zniósł w następnym roku. W 1581 rozpoczął podbój Syberii, wysyłając oddział Kozaków pod dowództwem Jermaka przeciw kochanatowi sybirskiemu.

Nie wiadomo, czy to znieczulenie ludzi wymagało władcy tyrana, czy z powodu tyranii księcia naród ten stał się tak nieczuły i bezwzględny.
Z. von Herberstein