Niższe aminy alifatyczne są w temperaturze pokojowej gazami dobrze rozpuszczalnymi w wodzie, co jest wynikiem tworzenia się wiązań wodorowych między cząsteczkami aminy i wody. Wyższe aminy alifatyczne są cieczami lub substancjami stałymi. Posiadają charakterystyczny rybi zapach, np. di- i trimetyloamina występują w zalewie śledziowej.
Cząsteczki amin I- i II-rzędowych ulegają asocjacji (pomiędzy cząsteczkami tworzą się wiązania wodorowe) i stąd aminy mają wyższe temperatury wrzenia niż węglowodory nasycone o identycznej liczbie atomów węgla w cząsteczce.