Pomiędzy roztworem nasyconym trudnorozpuszczalnej substancji a nadmiarem tej substancji w fazie stałej ustala się równowaga między fazą stałą a roztworem, którą charakteryzuje wielkość zwana iloczynem rozpuszczalności I:
Iloczyn ten jest wielkością stałą w danej temperaturze i dla danego rozpuszczalnika. Zgodnie z regułą przekory zwiększenie stężenia jednego z jonów w roztworze (wchodzących w skład związku trudno rozpuszczalnego) powoduje przesunięcie równowagi w lewo, czyli w kierunku tworzenia osadu. Jeżeli w roztworze trudno rozpuszczalnego związku np. AgCl:
Pamiętaj! Jeżeli istnieje możliwość strącenia kilku osadów z roztworu, to jako pierwszy wytrąci się osad substancji o najmniejszym iloczynie rozpuszczalności.