• Schulz i Leśmian w dwudziestoleciu międzywojennym czerpali z wyobraźni młodopolskiej. • Witkacy nawiązywał do dekadentyzmu i katastrofizmu. • Do dziś funkcjonuje określenie „żeromszczyzna” – na określenie stylu, który jest nużący dla współczesnego czytelnika. • Schyłek wieku XX powtórzył nastroje z wierszy powstałych w XIX w.
Aniela Dulska – symbolizuje kobietę ograniczoną, fałszywą,hołdującą moralności na pokaz; reprezentuje kołtuńskie mieszczaństwo. Na ten portret składa się jej stosunek wobec sąsiadów, dalszej rodziny, męża i wreszcie jej zachowanie, gdy okazuje się, że syn ma romans ze służącą. Chochoł – opatulony na zimę krzak róży stał się symbolem ukrytych pokładów siły, nadziei na przyszłość, ale też braku możliwości na dziś. Jest też symbolem wyroczni, co widać, gdy w końcówce Wesela wciąga...
• Filister – mieszczuch, dorobkiewicz lub urzędnik, dbający o pozory i zniewolony swoimi mieszczańskimi zasadami. • Ludomania – fascynacja wsią i jej kulturą. Jej owocem były inteligencko-chłopskie śluby. • Oniryzm – wprowadzenie poetyki snu do utworu literackiego. • Sztuka dla sztuki – nadrzędne hasło sztuki, która nie może służyć żadnym utylitarnym celom.
Jan Kasprowicz (1860-1926) – poeta, dramaturg i tłumacz.W swoich wierszach pojawia się w roli franciszkanina, dekadenta albo rzecznika skrzywdzonych. Był samoukiem, który doskonale opanował klasyczną łacinę, grekę, francuski i angielski.Tłumaczył wielkie dzieła literatury, m.in. Ajschylosa, Szekspira, Ibsena, Byrona i Schillera. Kazimierz Przerwa-Tetmajer (1865-1940) – poeta,prozaik i dramaturg. Wydał osiem serii Poezji – nastrojowy charakterze branych tam utworów bardzo odpowiadał...