Gonić

Gonić

Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. honit, ros. dialektalne goniť) < psłow. *goniti ‘poganiać, popędzać zwierzę lub stado; pędzić przed sobą’, ‘biec za kimś, za czymś, by go złapać’ – czasownik wielokrotny od psłow. *gъnati, *ženą/ę ‘pędzić przed sobą, ścigać, gnać’ (por. gnać).