Czego się boimy
„Czego boi się człowiek?”. Odpowiedz na pytanie posiłkując się wybranymi tekstami.
„Ledwie rozróżnił sen od jawy, ledwie domyślił się, że on to on (...), oczami tylko widzi, uszami tylko słyszy, rekordem jego mowy jest tryb warunkowy, rozumem gani rozum, słowem prawie nikt, ale wolność mu w głowie, wszechwiedza i byt (...).”...
Katastroficzne wizje zagłady świata w dziełach literackich i filmowych. Omów zagadnienie, analizując wybrane dzieła.
Praca nie jest idealna. Może się komuś przyda, bo temat raczej dość niszowy, a utwory, które wybrałem były proste, krótkie i łatwo mogłem się przed nimi bronić (95% miałem). Człowiek boi się wielu rzeczy. Maciek lęka się ciemności, Justyna...
Czego boi się wspólczesny człowiek? Rozważania o znanych mi utworach literackich i filmach grozy.
Współczesny człowiek, mimo rozwoju cywilizacyjnego, to istota słaba, bojaźliwa. Nie boimy się już jak ludzie pierwotni – burzy czy jak nasi starożytni przodkowie – bogów. W nas strach wzbudza wiele rzeczy, m.in. brak pieniędzy, które stoją na...
Opracowanie "Krzyżaków" H. Sienkiewicza.
do opisu epoki wiele faktów historycznych: śmierć królowej Jadwigi, wydarzenia polityczne dotyczące polityki i stosunków polsko-Krzyżackich, wreszcie posiłkując się historycznymi dokumentami i
Satyra sądzi człowieka? W pracy wykorzystaj wnioski z analizy „Do króla” i innych znanych ci satyr Ignacego Krasickiego.
, jest narzędziem dotkliwej krytyki. Krytyki, która ośmiesza nie tyle ludzi, co ich wady, postawy czy zachowania. W dalszej części pracy, posiłkując się cytatami i wnioskami z analizy „Do króla”, postaram
Twarz w filozofii dramatu Józefa Tischnera
jedyne przypadki występowania maski na ludzkich twarzach. Problem maski jest problemem bardzo złożonym, z jednej strony człowiek ucieka przed wzrokiem innych, boi się ich, nie chce być osądzany
Czy średniowieczny wzorzec osobowy władcy miałby szansę realizacji wśród współcześnie rządzących?
kompanów z partii? Należałoby porównać wzorce osobowe władcy średniowiecznego ze statystycznym politykiem naszych czasów, co niniejszym spróbuję uczynić. Posiłkując się ?Pieśnią o Rolandzie? (w przekładzie
Czy średniowieczny wzorzec osobowy władcy miałby szansę realizacji wśród współcześnie rządzących?
władcy średniowiecznego ze statystycznym politykiem naszych czasów, co niniejszym spróbuję uczynić. Posiłkując się „Pieśnią o Rolandzie” (w przekładzie Tadeusza Boya–Żeleńskiego), klasycznym