Olga XXXXXXXXX, bo tak brzmi jej imię i nazwisko, to wspaniała dziewczyna. Poznałem ją na moim osiedlu. Znamy się już bardzo długo. Olga ma wysmukłą sylwetkę, trzyma się zawsze prosto. Moja koleżanka ma interesującą twarz, w której dominują duże zielone oczy, harmonizujące z jej cerą. Zauważyć w nich można często iskierki wesołości lub błyski gniewu, gdy dzieje się coś złego. Zgrabny nos i usta często uśmiechnięte dopełniają reszty portretu.
Zdarza się jednak, że oblicze Olgi jest posępne, a oczy bardzo zamyślone. Dzieje się to zawsze wówczas, gdy Olga ma problem i zastanawia się jak go rozwiązać. A problemów "na jej głowie" otoczonej burzą ciemnych, falujących włosów jest zawsze wiele. Daje sobie jednak z nimi radę. Głos ma miły, język jakim się posługuje, jest zawsze poprawny i sposób wyrażania delikatny.
Uwagę zwraca jej strój. Najczęściej sportowy - niebieskie dżinsy, koszulki z różnymi napisami, na nogach białe adidasy. "Służbowo" czasem występuje w mundurze harcerskim. I wtedy wygląda najładniej.
Olga jest mądrą i zdolną dziewczyną. Jej zainteresowania są różnorodne. Najbardziej jednak lubi przedmioty humanistyczne. Im też poświęca najwięcej uwagi. Dużo czyta. Ma dość bogaty księgozbiór, w którym obok dzieł Sienkiewicza i Mickiewicza znaleźć można szereg utworów z literatury współczesnej.
Dużo czasu poświęca na pracę społeczną. Szczególnie interesuje ją harcerstwo. Szybko nawiązaliśmy kontakt i staliśmy się sobie bliscy. Olga bowiem jest bardzo towarzyska. Nie zasklepia się w swoim świecie. Ma wiele koleżanek i kolegów, a mniej przyjaciół. Tych ostatnich dobiera sobie z dużym wyczuciem. Bardzo chciałbym, by do tego szczupłego grona zaliczyła kiedyś również mnie.