Obraz życia rodzinnego w literaturze i malarstwie.

Rodzina – w ujęciu socjologicznym jest podstawową grupą pierwotną złożoną z małżonków
i dzieci oraz ogółu krewnych każdego z małżonków. Istotą rodziny są dwa rodzaje więzi społecznych: małżeńska i rodzicielska. Jest to grupa która odgrywa szczególnie doniosłą rolę w życiu społecznym, ponieważ spełnia funkcje prokreacyjne i socjalizacyjne rodziny polega na przekazywaniu dzieciom dziedzictwa kulturowego szerszych grup. Ważną rolę w rodzinie sprawują rodzice, którzy to zadanie spełniają. W literaturze z obrazem życia rodzinnego spotykamy się niemal w każdej epoce.

Sięgając do najstarszej literatury przykładem może być „Król Lear” z 1606r. Williama Szekspira. Lear król Brytanii miał trzy córki które bardzo kochał. Jako potężny władca posiadał wszystko, o czym można było marzyć w tamtych czasach. Jednak sprawowanie władzy zabierało mu dużo czasu i nie miał go dla własnych dzieci. Dostawały one wszystko czego zapragnęły oprócz ojcowskiego uczucia. W przyszłości też sensem ich życia nie stało się życie u boku osób kochanych lecz ciągłe dążenie do władzy i bogactwa. Taką sytuacje można też zaobserwować w rodzinie jednego z bohaterów „Stowarzyszenie umarłych poetów” N.H.Kleinbauma – Neila Perry. Jego rodzice także byli pochłonięci pracą notorycznie motorycznie zaniedbując swoje obowiązki rodzicielskie. Od siebie wymagali niewiele praktycznie nigdy nie było ich przy dziecku gdy ich potrzebowało, lecz mimo to czuli się na tyle ważni aby dyktować mu jak ma postępować i umiejętnie wybrać zawód.
Syn w skutek zakazów popełnia samobójstwo. Uważał że w życiu należy dążyć do szczęścia
a jeśli on nie może tego zrealizować, to rozwiązaniem dla niego stała się śmierć. Dopiero po utracie syna państwo Peary zrozumieli „swój błąd wychowawczy. W tym przypadku tak samo jak w „Królu Learze” zaślepiona miłością rodziców w połączeniu z zaspokojeniem własnych ambicji doprowadza do tragedii. W podobnej sytuacji do Leara znalazł się Jan Jakub
Goriot – tytułowy bohater powieści „Ojciec Goriot” – Honoriusza Balzako. Goriot dużo pracował a dla córek nie miał czasu, rekompensował im to, dając pieniądze i spełniając wszystkie zachcianki. Nie pokazał im żadnych wartości duchowych. Dobra materialne miały zastąpić matkę i ojca – ale to jest niemożliwe.
Jeszcze jednym ojcem którego chcę przedstawić jest ojciec „syna marnotrawnego”.
Tu widzimy sytuację odwrotną. Dla ojca biblijnego nie liczyły się z dobra materialne ważne było że jego syn znów jest i wrócił do domu. Innym przykładem może być też matka Aliny
i Balladyny bohaterki tragedii Juliusza Słowackiego „Balllady”. Wiedząc że dziewczyny pozbawione są ojca, starała się aby im nic nie brakowało. Ale w jej wychowaniu zabrakło uczuć. W rezultacie Balladyna postawiła sobie za cel w życiu bogactwo i władzę.
Zabije siostrę w dążeniu do władzy, a matkę usuwa ze swego życia, pogardliwie ją odtrąca. Ten utwór ukazuje też błędy wychowawcze. Szeroko opisane życie rodzinne, ale już szlachty mamy w utworze „Nad Niemnem”. Tu ukazane mamy życie rodzinne szlachty. Jeśli chodzi
o literaturę jeszcze długo można by wymieniać utwory zawierające obraz życia rodzinnego.
Inaczej ma się to w odniesieniu do malarstwa . Przeglądając dorobek malarstwa w nielicznych przypadkach zetknęłam się z tym zagadnieniem. Leonardo da Vinci ze swoim obrazem „Madonna Benois” oraz Edouard Manet z obrazem „Śniadanie na trawie” symbolizuje obraz rodzinny na tle przyrody. Po wnikliwszym przejrzeniu malarstwa znalazłby się może jeszcze kilka takich dzieł lecz na pewno w skromniejszej ilości niż w literaturze.