"Nie ma takiego wielkiego czynu, który by nie powstał z jakiegoś wielkiego marzenia" - o których bohaterach literackich możesz powiedzieć, że mieli odwagę realizować swoje marzenia?

Marzenia posiadają wielką siłe, są olbrzymią potęgą, a nawet mocą. Napędzają ludzi, popychją do działania. Bez marzeń moje życie jak i każdego człowieka było by szare i zdecydowanie monotonne. Wyobrażamy sobie coś, a pózniej próbujemy wprowadzić to w życie, realizujemy się, rozwijamy. Ja lubię marzyć i nie boję się tego. Dla mnie marzenia są czymś pozytywnym, są bardzo często odskocznią od rzeczywistości, na która nie zawsze się godzę. Pomagają zapomnieć mi o nieudanym dniu, o nie powodzeniu, czasami o większej porażce. Usłyszałam kiedyś, że wielkie marzenia mogą być niebezpieczne, że często urzeczywistniane, spełniane mieszają w realnym świecie, że trzeba mieć odwagę aby się zmierzyć z realizacją takich marzeń i wydaje mi się, że jest w tym pewna prawda. Jest tak, gdyz tylko ludzie odważni potrafią marzyc o wielkich rzeczach i spełniać je. Dzięki temu dochodzi się do wielkich czynów, bez których ten świat pozostał by nie zmieniony od zarania dziejów. Dlatego też zgadzam się ze stwierdzeniem ,że "Nie ma takeigo wielkiego czynu,który by nie powstał z jakiegoś wielkiego marzenia".
Dla mnie doskonałym przykładem bohatera literackiego, który poprzez swoje wielkie marzenie, odważnie realizowane, osiągnął bardzo dużo jest Prometeusz. Był to tytan grecki, który bardzo kochał ludzi i pragnął aby żyło im się lepiej, więc pomimo sprzeciwu bogów podarował im ogień. Można powiedzieć , że dla Prometeusza polepszenie życia człowiekowi było zrealizowanym marzeniem. Ta miłość Prometeusza do ludzi musiała brać się z jego wnętrza, a wiemy, że marzenia właśnie stąd się wywodzą, dlatego też smię twierdzić, że czyn którego dokonał był skutkiem jego marzeń.

Życie potrafi być okrutne, los niesprzyjający, ludzie obojętni na krzywdę a jednak na takim świecie odnajdujemy coś co może to zmienić- nasze marzenia, które ulepszają nas i innych ludzi. Taką bohaterką literacką, która chciała pomóc poprzez swoje pragnienia i ich realizację była Stanisława Bozowska z opowiadania Stefana Żeromskiego pt.: "Siłaczka". Posiadała ona swoją wizję poprawy świata- chęć szerzenia oświaty wśród ludzi. Takie proste i realne marzenia, a jednak tak wielki cel. O tej bohaterce możemy powiedzieć, że nie bała się pójść za marzeniem, chociaż przez prawie całe życie była sama i sama też umierała. Jest ona dowodem na to, że dażenie do celu w imię własnych przekonań, według własnego sumienia, walcząc z przeciwnościami losu ma sens. Czasami te małe, ale osiągnięte cele stają się wzorem i popychają do działania,a to musi prowadzić do rzeczy wielkich. Bywa tak, że urzeczywistnianie własnych pragnień jest pewnego rodzaju bitwą z tym co staje w naszym życiu na drodze. Nie musimy się wcale godzić z rzeczywistością, możemy ją zmieniać tak jak Stanisława Bozowska, potrzebny jest upór, poświęcenie i wiara w marzenia.

O których bohaterach literackich mogę jeszcze powiedzieć, że mieli odwagę realizować swoje marzenia? Jest taka postać, taki bohater, dzięki któremu ja sama zobaczyłam, że warto mieć marzenia, że warto wszystko postawić na jedną kartę aby je spełniać. Tą postacią jest Santiago w powieści Paulo Coelho pt.: "Alchemik". Santiago był młodym pasterzem, na drodze którego staje fantastyczny Król Sale, który opowiedział młodzieńcowi o tym, że może tworzyc Własną Legendę stawiają wszystko na jedną kartę, czyli na marzenia. Tworzenie Własnej Legendy jest tym co robimy i osiągamy przez całe nasze życie i tylko od nas zależy czy skłądają się na nią wielki czyny i spełnione pragnienia. Santiago nie bał się porzucić swojego dotychczasowego życia, sprzedać swoje stado i wyruszyć w nieznane w imię swoich marzeń. Wielki czyn, którego dokonał nie był wcale dotarciem do wyznaczonego celu, czyli odnalezienie skarbu pod piramidami lecz dązenie do neigo, przebyta droga i zbobycie wiedzy o świecie. Wydaje mi się, że tylko ludzie wybrani posiadają taką odwagę. Są to ludzie nieprzeciętni, będący przykładem dla nas prostych śmiertelników.

Jak często w naszym życiu zdarza nam się rezygnować ze swoich pragnień, bo wydaje nam się, że nie podołamy ich realizacji? Może powinniśmy się czasami zatrzymać i zastanowić jak wiele moglibyśmy zyskać i dokonać, gdybyśmy niezatracali się w szarej codzienności. Może powinniśmy dać ponieść się fantazji i odważyć się wejść w świat głębszy i piękniejszy niż rzeczywistość i wydaje mi się, a nawet jestem pewna, że wtedy świat nabrałby wielu barw dla nas i dla innych ludzi. Życzę takie odwagi każdemu- realizujmy nasze marzenia.