TRAWIENIE BIAŁEK
Trawienie cukrów rozpoczyna się w żołądku. Polega na stopniowym ich rozkładzie do uzyskania wolnych aminokwasów, które są dobrze rozpuszczalne i łatwo się wchłaniają. Gruczoły znajdujące się w ścianach żołądka wydzielają enzym- pepsynę. Enzym ten odpowiedzialny jest za rozbicie cząsteczek białka na mniejsze. Jeżeli w soku żołądkowym zawarta jest odpowiednia ilość kwasu solnego wówczas zwiększa się aktywność pepsyny.
Kolejny etap trawienia odbywa się w dwunastnicy gdzie zostaje przesunięta nadtrawiona w żołądku miazga. Tu wydzielany jest sok trzustkowy, który zawiera trypsynę i chymotrypsynę. Enzymy te w lekko zasadowym środowisku powodują dalszy rozpad cząsteczek białka uwalniając częściowo aminokwasy.
Ostatni etap trawienia białek ma miejsce w jelicie cienkim. Uwolnione aminokwasy wchłaniane są w żyle wrotnej do krwi, następnie do wątroby i dopiero wtedy krążąca krew rozprowadza je do komórek i tkanek.
Aminokwasy, które nie zostały zużytkowane do celów budulcowych mogą służyć jako źródło energii lub materiał do produkcji innych składników budulcowych organizmu. Mogą być także przemienione w mocznik i przez nerki wydalone razem z moczem.
TRAWIENIA CUKRÓW
Trawienie cukrów rozpoczyna się w jamie ustnej. Działa tam amylaza ślinowa, która rozkłada skrobie i glikogen poprzez dekstryny do maltozy.
W żołądku cukry nie są trawione, ponieważ enzymy amylolityczne są aktywne tylko w środowisku obojętnym lub lekko zasadowym a w żołądku jest środowisko kwaśne.
Kolejny etap trawienia następuje w dwunastnicy. Poprzez trzustkę wydzielana jest amylaza trzustkowa a poprzez jelito amylaza jelitowa, maltoza, sacharoza i laktoza. Amylazy; jelitowa i trzustkowa działają podobnie jak amylaza ślinowa- rozkładają skrobie i glikogen na maltozę. Maltaza rozkłada maltozę na dwie cząsteczki glukozy. Sacharoza sacharozę na glukozę i fruktozę a laktaza laktozę na glukozę i galaktozę. Cukry w takiej prostej postaci są wchłaniane w dwunastnicy i jelicie czczym przez kosmki jelitowe do naczyń krwionośnych.
